twee kalenders

Eén van de bijzonderheden van de Joodse tijdrekening is dat men sinds de viering van het eerste Pascha in Egypte, twee kalenders hanteert. Twee kalenders die elk een half jaar van elkaar verschillen. De ene (burgerlijke) kalender begint in de maand Tishri (september/oktober) en de andere (godsdienstige) kalender begint in het voorjaar. God had namelijk bij de uittocht gezegd :

Deze maand zal u het hoofd der maanden zijn; zij zal u de eerste der maanden van het jaar zijn.
-Exodus 12:1-

“Deze maand”, dat is de maand Aviv (=lente; Ex.13:4), die later Nisan zou gaan heten (Est.3:7). Het feit dat hier bepaald wordt dat Aviv voortaan de eerste der maanden is, veronderstelt dat dit voorheen, niet de eerste maand was. Strikt genomen wordt hier ook niet de jaarwisseling veranderd, maar de telling van de maanden. Voortaan zou men de maanden beginnen te tellen vanaf Aviv/Nisan.

Behalve de Joodse traditie, zijn er ook wel degelijk Bijbelse gronden voor de gedachte dat het oorspronkelijke jaar in Tishri aanvangt. We lezen in Exodus 23 (SV):

14 Driemaal in het jaar zult gij Mij een feest houden. 15 Het feest der ongezuurde broden zult gij onderhouden; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten, zoals Ik u geboden heb, op de bepaalde tijd van de maand Abib, want daarin zijt gij uit Egypte getrokken; maar men zal niet met ledige handen voor mijn aangezicht verschijnen.
16 Ook het feest van de oogst, der eerstelingen van uw vruchten, die gij op de akker zaaien zult; en het feest der inzameling aan het einde des jaars, wanneer gij uw vruchten van de akker ingezameld hebt.

Er is hier sprake van drie hoogtijden. Van de ongezuurde broden in de maand Aviv. Van de (tarwe-)oogst, zeven weken later en het feest na de inzameling aan “het einde des jaars”. Dat verwijst naar de druiven- en olijven-oogst. En daarna vangt de zevende maand aan, oftewel, een nieuw jaar.

In Exodus 34:22 lezen we iets soortgelijks:

Het feest der weken zult gij ook houden, zijnde het feest der eerstelingen van den tarweoogst, en het feest der inzameling, als het jaar om is.

Ook hier is sprake van “het feest der inzameling” wat verwijst naar dezelfde inzameling als in Ex.23:16. Het is de inzameling aan “het einde des jaars” oftewel “als het jaar om is”. Pal daarop begint het nieuwe jaar: 1 Tishri. Met als eigenaardigheid sinds de uittocht uit Egypte, dat nieuwjaar niet gevierd wordt op de eerste dag van de eerste maand maar op de eerste dag van de zevende maand.

Vanaf het begin van de menselijke geschiedenis begon het jaar in de maand Tishri, maar dat was van origine de eerste maand. Zodat als b.v. in Gen.8:4 staat dat de ark rust vond op het gebergte van Ararat, op de zeventiende van de zevende maand, dit dus overeenkomt met de maand Aviv/Nisan. Dat is typologisch bijzonder boeiend, want de datum waarop de ark rust vond, is daarmee drie dagen na de datum van Pascha (14 Aviv). Drie dagen later is dus de datum waarop Christus als eersteling de dood overwon! De vloek werd omgekeerd, wat ook de betekenis is van de naam ‘Ararat’!

Kortom, het bestaan van twee kalenders heeft beslist Bijbelse gronden. Gronden bovendien, waarin geweldige schatten verborgen liggen!

Delen: