Titus 3:3 – van dwaas tot erger

… want ook wij waren eens dwaas, ongezeglijk, dwalende, verslaafd aan begeerten en allerlei geneugten in kwaadaardigheid en afgunst doorbrengende, verafschuwd en elkaar hatende.

Gelovigen hebben niet de minste reden zich te verheffen boven de rest van de mensheid. Want voordat we de universele reddende genade van God leerden kennen (Tit.2:11) verschilden we niet van de anderen. Ook als we inmiddels wel anders zijn, is dit geen verdienste maar de uitwerking van Gods genade en vriendelijkheid (Tit.3:4).

De lijst die in vers 3 wordt opgesomd telt evenals die in vers 1 en 2 zeven eigenschappen. Een volheid dus. Dit keer zeven kwalijke eigenschappen omdat het de mensheid typeert die geen besef heeft van Gods mensenliefde. De eerste vier eigenschappen (dwaas, ongezeglijk, dwalende, verslaafd) beschrijven onze houding in het algemeen, de laatste drie eigenschappen (in kwaadaardigheid en afgunst, verafschuwd en elkaar hatende) beschrijven de relatie tot onze medemens. De afwijking begint in het denken (dwaas) zodat we afkerig worden van correctie (ongezeglijk) en (ver)dwalen en verslaafd raken “aan begeerten en allerlei geneugten”. Waar gezond verstand niet langer leidend is, nemen gevoelens (begeerten) de controle over.

Wat Paulus laat zien is dat moreel verval niet op zichzelf staat, maar het gevolg is van het losgeraken van GOD. Waar Zijn licht verdwijnt wordt het automatisch donker.

Delen: