Titus 3:10 – een sektarisch mens (1)

Weiger een sektarisch mens, na hem een en andermaal te hebben geattendeerd. 

In het voorgaande vers werd Titus geïnstrueerd wat hij zou vermijden: dwaze vragen, geslachtsregisters, ruzies en gevechten over de wet. In bovenstaand vers vervolgt Paulus zijn waarschuwing en benoemt hij wie zich daaraan schuldig maakt (“een sektarisch mens”).

Het begrip “sektarisch” verdient een nadere toelichting. Dikwijls wordt het vertaald met ‘ketters’ (‘onorthodox’ of ‘afwijkend van de leer van de kerk’), maar dat is even begrijpelijk als misleidend. Van het Griekse woord waaraan ‘sektarisch’ verwant is (hairesis), is ons woord ‘heresis’ (Eng. heresy) afgeleid. En inderdaad, dat heeft de betekenis van ‘dwaalleer’ of ‘ketterij’. Toch is dat beslist niet de betekenis die ‘hairesis’ in het NT heeft.

Oorspronkelijk was een ‘sekte’ (háiresis) een school of richting met een bepaalde favoriete leer of leider. De gedachte van ‘favoriet’ (verheffen, prefereren) ligt ook besloten in het woord ‘hairesis’.  Zo lezen we over de sekte van de Saduceeën en de Farizeeën (Hand.5:17; 15:5). En de christenen heten de sekte van Nazarenen (Hand.24:5). Een sekte heeft in zulke gevallen de neutrale betekenis van een partij. Een ‘partijschap’ wordt echter zeer kwalijk wanneer iemand de bestaande geestelijke eenheid miskent en daarvoor een eigen favoriete leer of leider in de plaats stelt.

Delen: