Romeinen 9:10 – één zwangerschap – twee kinderen

Maar dat niet alleen, ook Rebekka vanuit één [keer het] bed delend met Izaak, onze vader. 11 Want toen de kinderen nog niet geboren waren…

Paulus betoogt dat nakomelingschap geen garantie is voor het delen in de belofte. God had zijn belofte verbonden aan het zaad van Abraham, maar die lijn liep exclusief via Izaak en niet via Ismaël of de kinderen van Ketura. Ditzelfde principe zien we ook geïllustreerd in de volgende generatie. En zelfs nog frappanter. Want Izaak en Ismaël hadden nog verschillende moeders. Maar bij Izaak speelt één vader en ook slechts één moeder een rol. En het is zelfs nóg sterker: het gaat ook maar om één zwangerschap.

Het woord ‘koité’ dat Paulus gebruikt, heeft als grondbetekenis ‘liggen’ of ‘bed’. In de Bijbel, maar ook in onze taal spreken we van ‘naar bed gaan met iemand’, wat een eufemisme (verhullende term) is voor ‘geslachtsgemeenschap’. ‘Koité’ is dan ook verwant aan het ons bekende Latijnse woord ‘coïtus’.

Hoe dat ook zij, Rebekka deelde het bed met één man en op één moment werden twee jongens verwekt: Jakob en Ezau. Ze deelden samen de moederschoot maar God maakte puur ‘om niet’ onderscheid. Zonder enig menselijke verdienste. Want GOD kiest.

Delen: