Romeinen 14:5 – ieder in zijn eigen denken

De één beoordeelt immers een dag naast een [andere] dag en de ander beoordeelt elke dag. Laat ieder in zijn eigen denken ten volle verzekerd zijn.

Het eerste voorbeeld dat Paulus noemde in verband met ‘sterk’ en ‘zwak geloof’ had te maken met het al of niet eten van vleesproducten (:2). Hier gaat het om verschil tussen dagen. De één onderscheidt de ene dag van de andere. Voor hem zijn bepaalde dagen principieel verschillend van de overige dagen. Het eerste waar we dan aan denken is de Jood die wekelijks de sabbat in ere houdt. Voor hem is de zevende dag terdege apart gesteld (geheiligd) van de voorgaande zes dagen. En met reden! Want is de sabbat niet het teken bij uitstek dat God aan de Israëlieten had gegeven om te bewaren (Ex.31:13)?

Tegelijkertijd zijn daar de natiën aan wie dat teken niet is gegeven. Voor hen is er geen principiëel verschil tussen de ene en de andere dag en speelt het onderscheid daartussen geen rol. Ook hier mengt Paulus zich niet inhoudelijk in de discussie. Want daar gaat het hem hier niet om. Ieder zou zelfstandig denken en zó zijn eigen conclusies trekken. Niet nadenken (> denken wat de ander denkt; vergl. napraten) maar zelf denken!

Delen: