Openbaring 12:9 – duivel, diabolos

En de grote draak werd uitgeworpen, de slang van de begintijd, die genoemd wordt ‘diabolos’ en de ‘satan’, die de hele bewoonde wereld doet dwalen…

Het boek ‘Openbaring’ wemelt van zinnebeelden. Hier is de verklaring wel héél helder. De draak die Johannes zag (12:3) is ‘de oude slang’ van weleer. In het Hebreeuws heet hij ‘satan’ wat ’tegenstander’ betekent.

Ons woord ‘duivel’ komt via-via uit het Grieks. Het is opgebouwd uit twee elementen: ‘dia’ is ‘door’, en ‘bolos’ komt van ‘werpen’ (denk maar aan ons woord ‘bal’). De diabolos is de dooréénwerper. In het Grieks heeft het de betekenis van ‘verdachtmaker’. Zo begon het ooit reeds in de hof. De ‘oude slang’ citeerde GODS woorden maar deed dat vals en creëerde daardoor verwarring. Om daarmee GOD en zijn woord verdacht te maken en mensen te doen twijfelen.

Bij ‘duivel’ hebben we vaak Middeleeuwse voorstellingen met bokkenpoten en hoorntjes. Vergeet het maar. De ‘diabolos’ werpt zich op als expert van het woord van GOD. Zijn professie is theologie. We zien dan geen duister figuur maar een ‘boodschapper van licht’. Slechts wie de waarheid kent, herkent deze leugen(aar). Want tegen “er staat geschreven!” kan hij (uiteindelijk) niet op…

Delen: