Marcus 15:33 – drie uur duisternis

En toen het zesde uur aangebroken was kwam er duisternis over het gehele land tot het negende uur. En op het negende uur riep Jezus om hulp met luide stem: Eloi, Eloi, lama sabachtani, dat is letterlijk vertaald: Mijn God, mijn God, waartoe liet U mij in de steek!?

Midden op de dag, van twaalf tot drie was het donker. “Want de zon werd verduisterd”, lezen we in Lucas 23:45. Waardoor ze werd verduisterd, staat er niet bij. Maar de mededeling is veelzeggend.

Het waren de leidslieden van het volk die Jezus hadden overgeleverd aan de Romeinen om te worden gekruisigd. Hoon en smaad waren zijn deel terwijl hij daar in onbeschrijflijke pijn hing tussen hemel en aarde. Volmaakt onschuldig. En alsof dat alles nog niet genoeg was werd het ook nog eens drie uur lang duister in het land.

De verduisterde zon spreekt van God die zijn aangezicht verborg voor zijn Zoon. Niet omdat, zoals theologen menen, God zijn toorn plaatsvervangend over hem uitgoot. Maar omdat God daar demonstratief zijn Zoon overgaf aan diens vijanden. Zonder in te grijpen of hem te helpen. Slechts tegen deze donkere achtergrond van vijandschap, kon het licht van verzoening stralen!

Delen: