Judas:3 – het geloof eenmaal aan de heiligen overgeleverd

Geliefden, terwijl ik alle ijver betoon jullie te schrijven aangaande onze gemeenschappelijke redding, had ik noodzaak jullie te schrijven, oproepende om tot het uiterste te strijden voor het geloof dat eenmaal aan de heiligen overgeleverd wordt.

Judas is evenals de tweede Petrus-brief geschreven aan het einde van de eerste generatie christenen. Vlak voor de complete verwoesting van de stad Jeruzalem en te midden van de dramatische ontwikkelingen die daaraan vooraf gingen. Valse profeten waren binnen gedrongen die het Joodse volk misleidden en het geestelijk en moreel ondermijnden. Van de beweging van tienduizenden Jezus-als-Messias-belijders, zoals we die tegenkomen in het boek Handelingen, dreigde bijna niets over te blijven.

Judas, een broer van de beroemde Jakobus, zou graag hebben geschreven over positieve zaken. Maar nu de verloochening van “onze enige Eigenaar en Heer, Jezus Christus” zich zo opdrong (:4) was er acuut een andere urgentie. Nu kwam het er op aan om tot het uiterste te strijden voor “het geloof eenmaal aan de heiligen overgeleverd”. De generatie van de apostelen viel weg en het Nieuwe Testament was bijna voltooid. En daarmee was het geloof eenmaal aan de heiligen overgeleverd. Zwart-op-wit. Het kompas, de norm en de standaard. Daar staat of valt alles mee.

Delen: