Handelingen 19:41 – volksvergadering

En met deze woorden ontbond hij de volksvergadering.

In bovenstaand vers is in het origineel sprake van “de ekklesia” in de toen gangbare zin van het woord. Een ekklesia is een vergadering van het volk, bekleed met de hoogste autoriteit. Een ekklesia is dus niet een willekeurige vergadering van mensen, maar de volksvergadering!

Als de Schrift gelovigen die samen zijn, met Christus als Hoofd (en Hij het dus voor het zeggen heeft) een ekklesia noemt, dan is dat een eretitel. Heel het volk wordt daar aanwezig gerekend. Het gebruikelijke onderscheid tussen ‘een plaatselijke gemeente’ en ‘de universele gemeente’ is in de Schrift onbekend. De ekklesia is altijd universeel (“samen met alle heiligen”) en ook altijd plaatselijk.

In het licht van die betekenis, worden veel passage’s in de Schrift zoveel meer veelzeggend! Christus heeft de ekklesia lief, d.w.z. het volk dat vergaderd is en Hem, als Hoofd (er)kent. Het is de plaats waar zijn stem klinkt. Daar wordt de eenheid van heel het volk beleefd. En daar wordt de reinigende werking van zijn woord ervaren (Ef.5:25-27).

Delen: