Galaten 4:6 – de geest van zijn Zoon

En dat jullie zonen zijn, God zond de geest van zijn Zoon in onze harten, die roept: Abba, Vader!

Het woord ‘geest’ is in de Bijbel een heel breed begrip. Zowel in het Hebreeuws (roeach) als het Grieks (pneuma) duidt het op een onzienlijke kracht die in beweging brengt. Zoals ‘wind’ en ‘adem’. De kracht zelf wordt niet gezien maar de effecten ervan wel (Joh.3:8).

In Romeinen 8:9 bezigt Paulus “de geest van God” als synoniem van “de geest van Christus”. Dat zijn uiteraard geen verschillende geesten, het zijn verschillende namen voor “één geest”. Het heet “de geest van God” omdat het Gods geest is  die Jezus uit de doden opwekte (Rom.8:11). En het heet “de geest van Christus” of “de geest van zijn Zoon” omdat Hij de eerste is die door deze geest (eens voor altijd) werd levendgemaakt.

De geest van Gods Zoon woont in onze harten en dat maakt dat wij in dezelfde verhouding tot God staan als de Zoon. Als zonen dus. Het is niet als kinderen maar als zonen dat we God aanspreken als “Abba, Vader”. Kinderen zijn verwekt en geliefd door de Vader. Zonen daarentegen hebben zelf de Vader lief en zijn bekwaam gemaakt om zijn bezit te beheren.

Delen: