Efeze 2:14 – hij is onze vrede

Want hij is onze vrede, die de beiden één maakt en de tussenmuur van de scheiding afbreekt…

In het voorgaande beschreef Paulus de grote religieuze kloof tussen Jood en heiden (d.w.z. de natiën). Tussen ‘de besnijdenis’ en ‘de voorhuid’. Deze scheiding wordt gesymboliseerd in de “de tussenmuur van de scheiding”. De zogenaamde ‘soreq’. Wie naar Jeruzalem ging om de tempel te bezoeken stuitte als vanzelf op deze muur. Binnen deze muur bevond zich het deel van de tempel dat uitsluitend mocht worden betreden door hen die uit ‘de besnijdenis’ waren. De natiën stonden daar letterlijk en figuurlijk buiten. Op straffe van de dood zelfs. Zo waren de bepalingen in Gods woonplaats “in het vlees” (2:11).

Maar “in de geest” (2:22) is van deze “tussenmuur van scheiding” totaal geen sprake meer. Afkomst speelt geen rol. Gewijde plaatsen en rituelen evenmin. Wat “in het vlees” scheiding maakt en ook een voortdurende bron van conflicten is, dat speelt in ‘het lichaam’ (d.w.z. de ekklesia; 1:22) van de opgewekte en verheerlijkte Christus geen enkele rol. Een Jood in deze ekklesia is niet méér en een ‘heiden’ is niet minder. Want “hij is onze vrede”. Christus Jezus brengt eenheid op het hoogste niveau tot stand. Op hemels niveau!

Delen: