2Korinthe 4:17 – relativeren

Want de kortstondige lichtheid van onze verdrukking bewerkt overtreffend tot overtreffend aeonisch gewicht van heerlijkheid voor ons…

Opvallend dat uitgerekend in deze brief Paulus verhaalt over de zware druk waaronder hij voortdurend leefde. Gevangenschap, geselingen, schipbreuken, honger, kou, naaktheid, talloze keren in levensgevaar. Het beschrijft Paulus’ bestaan in een notendop. Toch is hij er duidelijk over: hij noemt het “de kortstondige lichtheid van onze verdrukking”. Me dunkt dat hij recht van spreken heeft.

Paulus is niet ongevoelig voor het lijden. Nee, wat hij heeft geleerd is de verdrukking te zien tegen de achtergrond van het “aeonisch gewicht van heerlijkheid” dat wacht. Omdat dat overtreffend is in het kwadraat! De verdrukking op zichzelf genomen mag dan lang duren en buitengewoon zwaar zijn, maar in vergelijking met het super-overtreffend gewicht van heerlijkheid, stelt het nauwelijks wat voor.

Het lijden duurt een aantal jaren, hooguit decennia. Daarentegen doorstaat de heerlijkheid die wacht, de aeonen. En het gewicht ervan is zó groot dat ons huidig lichaam dit niet eens zou kunnen verdragen. Paulus bagatelliseert het lijden niet. Hij relativeert het: hij brengt het in relatie tot het gewicht van heerlijkheid dat aanstaande is. Wat een voorbeeld om zo in het leven te mogen staan!

Delen: