1Timotheüs 1:20 – Hymeneüs en Alexander

Tot hen behoren Hymeneüs en Alexander die ik heb overgegeven aan de satan, opdat ze het lasteren zouden afleren.

De twee namen die hier worden genoemd dienen als voorbeelden van mensen die een goed geweten hebben verstoten zodat hun geloof schipbreuk leed. Het geweten is de basale, innerlijke stem van God waarmee elk mens is begiftigd. Wie daar niet naar luistert zal evenmin afgaan op het kompas van de gezonde woorden van geloof.

De beide namen die hier worden genoemd komen we ook tegen in de tweede Timotheüs-brief (2:17 en 4:14) hoewel het niet helemaal zeker is of het in beide gevallen om dezelfde personen gaat. Het zou goed kunnen, want ook in die passages blijken zowel Hymeneüs als Alexander tegenstanders te zijn van Paulus’ boodschap. Hier vermeldt Paulus alleen van beide mannen dat ze lasteren (Gr. blasphemeo). Lasteren is kwaadspreken met de bedoeling iemands naam en reputatie te beschadigen.

Hymeneüs en Alexander waren niet slechts opponenten van Paulus’ boodschap. Ze lasterden en waren van kwade wil en daardoor onbereikbaar. Wat kon Paulus anders doen dan hen loslaten en dus in de praktijk aan de tegenstander (=satan) prijsgeven? Misschien dat genegeerd worden en isolatie hen de ogen zou openen? Wie beslist niet horen wil, moet dan maar voelen.

Delen: