1Timotheüs 1:17 – de onvergankelijke en onzienlijke God

De Koning van de aeonen nu, de onvergankelijke, onzienlijke, enige God zij eer en heerlijkheid tot in de aeonen van de aeonen, amen!

Aan God als “de Koning van de aeonen” worden hier door Paulus drie (en in sommige handschriften vier) eigenschappen toegekend die elk Zijn “eer en heerlijkheid” onderstrepen. Hij is de “onvergankelijke, onzienlijke, enige God”. Dat God onvergankelijk is plaatst Hem boven en tegenover deze oude schepping die aan “de slavernij van de vergankelijkheid” is onderworpen (Rom.8:20,21). Alles in deze schepping is voorbijgaand maar de Schepper is daaraan niet onderhevig: Zijn glorie is dat Hij blijvend is.

De tweede genoemde eigenschap van God is dat Hij onzienlijk is. Heel dikwijls wordt dit in de Schrift van God gezegd. “Niemand heeft ooit God gezien…” (Joh.1:18). Voor zover Hij bij gelegenheid gezien wordt is dat indirect en via een vertegenwoordiger van Hem. Zoals Mozes in de brandende braamstruik God ontmoette (Ex.3:4), maar het was via een engel (Hand.7:30). Van de Here Jezus Christus lezen we dat Hij het “Beeld van de onzienlijke God” is (Kol.1:15). Christus’ heerlijkheid is niet dat Hij de “onzienlijke God” is, maar dat Hij de onzienlijke God zichtbaar maakt en representeert. Zodat wie Hem ziet, God heeft gezien (Joh.14:9). Dat is dus met recht beeldspraak.

Delen: