1Korinthe 14:17,18 – waar dank op z’n plaats is

Want jullie danken wel terecht, maar de ander wordt niet opgebouwd. Ik dank God dat ik meer dan jullie allen in talen spreek.

De Korinthiërs spraken hun dank uit in het spreken in talen (:16) maar ook vanwege het spreken in talen. En natuurlijk is GOD danken op z’n plaats, maar in de ekklesia telt vooral de vraag of de ander er ook door wordt opgebouwd.

Wij kunnen ons moeilijk meer een voorstelling maken van de impact van het spreken in talen. Dat is begrijpelijk, want sinds het Woord van GOD compleet is en de ekklesia volwassen, is dit fenomeen verdwenen (13:8). Vooral dankzij het verslag in Handelingen 2 weten we wat het teken inhield. Mensen hoorden van de grote daden GODS in hun eigen taal, terwijl de sprekers die taal nooit hadden geleerd (Hand.2:8). In zo’n setting is zulk spreken een indrukwekkend teken!

Maar de Korinthiërs waren met dit teken ‘op hol geslagen’. Te onpas werd er gebrabbeld terwijl niemand begreep wat er werd gezegd. Dat was uiteraard nooit de bedoeling van dit wonderteken. Paulus zelf sprak meer dan wie ook van de Korinthiërs in talen en hij was daar GOD dankbaar voor. Want zoals hij het sprak, had het daadwerkelijk be-teken-is!

Delen: