13. Pleit de kerkgeschiedenis niet tegen de leer van de Alverzoening?
Grote figuren uit de eerste eeuwen van de kerkgeschiedenis zoals Origenes, Clemens van Alexandrië, Eusebius, en Gregorius van Nazianza geloofden op dit punt nog de Schrift. Een grote ommekeer is er gekomen sinds Augustinus. “De toekomende aionen” waarvan de Schrift spreekt werden vervangen door een eindeloze eeuwigheid. Het dal van Hinnom werd een mythische hel. En Gods heilsplan voor de ganse schepping werd beperkt tot een triomferende kerk boven.
Wat er ook veranderd moge zijn sinds de Reformatie, de Protestantse kerken zijn ook op dit punt niet teruggekeerd naar Paulus en de rest van de Schrift maar vooral naar Augustinus.
Overigens, Paulus waarschuwde aan het einde van zijn leven er al voor dat na zijn heengaan, men in het algemeen de gezonde leer niet meer zouden aanvaarden (2 Timotheüs 4:3). Waarmee gezegd wil zijn dat de kerkgeschiedenis een uiterst onbetrouwbare maatstaf is om een leer te beoordelen. Of een leer gezond is maakt niet de kerkgeschiedenis uit maar alleen de Schrift.