karikatuur van het Evangelie
26-06-2010 - Geplaatst door Andre PietIn het Nederlands Dagblad van vandaag (26 juni) staat een artikel te lezen van Jaap Elbers die de orthodoxe visie uitdraagt van een eeuwige verdoemenis voor alle ongelovigen. Hij reageert daarin op een referaat van hoogleraar dogmatiek, Nico den Bok die onlangs verdedigde dat de ongelovige na het sterven een herkansing krijgt.
Het gaat me er nu niet om aan te tonen dat de heer Elbers een bok schiet…, want dat doet de hoogleraar niet minder. Wat me opnieuw trof, was hoe afschuwelijk het karikatuur is dat het christendom van het Evangelie gemaakt heeft. Als het definitieve lot van de mensheid in haar eigen handen ligt, hoe inktzwart wordt dan haar toekomst. De heer Elbers:
Dat de hoogleraar het verschrikkelijk vindt dat onbekeerde zondaars een eeuwige straf toebedeeld krijgen; daar kunnen we allemaal inkomen.
Het is ook een afgrijselijke gedachte; je durft er gewoon niet aan te denken.
Heeft de heer Elbers er wel eens aan gedacht hoe afschuwelijk, ja onmogelijk het voor de Schepper moet zijn, om werk van Zijn handen defenitief te laten varen? En hoe dit idee ook volstrekt haaks staat op wat aan het begin van iedere protestantse kerkdienst plechtig wordt geproclameerd? Hoe kan GOD bij wie niets mis gaat, “de gelukkige God” (1Tim.1:11) zijn, wanneer een groot deel van Zijn creaturen, definitief onbereikbaar voor Hem zijn? Wie is de verliezer wanneer schepselen verloren gaan? Wordt het verlorene in de Bijbel niet altijd weer gevonden (Luc.15:4)?
En dan deze vraag van de heer Elbers:
… waarom zou Gods Zoon dan hebben moeten lijden en sterven voor de zonden van de wereld als alles in de eeuwigheid toch eens op z’n pootjes terechtkomt?
Wat een verblinding! Ooit aan gedacht dat God Zijn Zoon in de wereld zond juist “opdat de wereld door Hem behouden worde” (Joh.3:17)? De vraag keert als boemerang terug: waarom moest Gods Zoon zichzelf als “losprijs voor allen” geven (1Tim.2:6), wanneer het niet met allen goed zou komen? In dat geval is Hij namelijk voor niets voor hen gestorven en opgewekt (Rom.5:18, 1Kor.15:22).
Zulke afschuwelijke gedachten als van een ‘eeuwige straf’ kunnen slechts voortbestaan tegen de achtergrond van het idee dat ‘aioon’ een eeuwigheid zou zijn. Ondanks dat de Schrift spreekt van “vóór de aionen” en van “de voleinding der aionen”, etc. Maar “de aionen” zijn conform de traditie wegvertaald en verdraaid in onze Bijbelvertalingen… “zodat zij het schijnsel niet ontwaren van het Evangelie van de heerlijkheid van Christus…” (2Kor.4:4).
Wat een oneer wordt de GOD van de Schriften aangedaan, door Hem voor te stellen als een demon die eindeloos toornt. Zeker, GOD straft en oefent gericht. Maar altijd met een heilrijk doel. “… een ogenblik duurt Zijn toorn, een levenlang Zijn welbehagen!” (Ps.30:6).
Want God heeft ALLEN onder ongehoorzaamheid besloten, om Zich over ALLEN te ontfermen.
Rom.11:32.
Dat en niet minder is het Evangelie.
Zie ook:
God is een Redder van alle mensen!
Veel Gestelde Vragen Over Alverzoening