heilige grond

wie zeggen jullie dat Ik ben?
De laatste weken heb ik een nogal wat weblogs geplaatst, met als rode draad de vraag: wie is Christus Jezus? Zoals Jezus ooit aan zijn leerlingen vroeg ‘wie zeggen de mensen dat Ik ben?’. En na verschillende antwoorden daarop te hebben gekregen, vroeg Hij: “Maar wie zeggen jullie, dat Ik ben?”. Waarop Simon Petrus’ reactie was: “U bent de Christus, de Zoon van de levende God!”. Dat was een schot in de roos! Niet gebaseerd op menselijke opinie en traditie, maar op wat God Zelf openbaart in Zijn Woord ( Mat.16:13-17).

één God, de Vader
Hoe langer hoe meer kom ik er achter, dat we door alle theologie ver, heel ver verwijderd zijn geraakt van de eenvoudige uitspraken van de Schrift. Dat er “één GOD is, de Vader, UIT Wie alle dingen zijn” (1Kor.8:6). En dat Jezus Christus “de Zoon van God” is. Letterlijk, verwekt uit Maria. Theologische formuleringen die men heilig verklaard heeft, versluieren dit vreselijk en ontkénnen deze waarheden ten diepste. Als God drie-één is, dan is de Vader dus NIET “de enige waarachtige God” (Joh.17:3). En als Christus Jezus de Zoon VAN God is, dan is Hij dus niet ‘God de Zoon’, wat men van Hem gemaakt heeft. Men dénkt Hem daarmee te eren, in werkelijkheid ónteert men Hem door zijn uitspraken te verdraaien . Ik besef dat ik aan heilige huisjes kom –  maar het is de Schrift die zo spreekt. En onze Joodse vrienden hebben het gróótste gelijk wanneer zij de drieeenheidsleer als onverenigbaar afwijzen van het ‘Shema’ (“Hoor Israël, de Here onze God, de Here is één”; Mar.12:29-32; Deut.6:4).

woorden van menselijke wijsheid
In de weblogs die ik recentelijk schreef, deel ik mijn nieuwste ontdekkingen in de Schrift. Het is een moeizaam proces om los te komen van “woorden van menselijke wijsheid”. En ook van allerlei aannames die ons met de paplepel zijn ingegoten, maar een kritische toets van wat “er staat geschreven” niet kunnen doorstaan. Zo houdt ‘de pre-existentie van Christus’ –  een term die óók al niet in de Bijbel is terug te vinden, me nogal bezig. Een tweetal bijdragen heb ik daar deze week over geschreven. De eerste onder de titel “het Woord werd vlees” (over Johannes 1) en gisteren over “de gezindheid van Christus Jezus” (Filippi 2). Niet iedereen is daar blij mee en ik kan me dat voorstellen. Het is ook anders dan wat ikzelf altijd heb gedacht en verteld. Maar is het daarom beter er niet over te schrijven? Mag ik alleen maar misvattingen bij anderen signaleren? Is dat eerlijk?

origineel
Voor de goede orde: de vraag is niet of de Zoon “vóór alle dingen” is (Kol.1:17). De vraag is wél, wat dat betekent als de Zoon van God, pas na (pakweg) vierduizend jaar menselijke geschiedenis verwekt wordt. In welke zin was Hij “vóór alle dingen”? Inderdaad, als “woord” (logos)… Enfin, voor de komende tijd mag u zeker nog nieuwe bevindingen verwachten over Schriftplaatsen die hier mee te maken hebben (Kolosse 1, Hebr.1, Johannes 17, etc.). Lees het vooral kritisch. Niet mijn mening of die van de traditie of die van de groep waar u toe behoort, telt, maar slechts “de Schrift”. Mijn drijfveer om deze heilige grond te betreden, is om (in de wáre zin des woords) origineel te zijn. Dat wil zeggen: terug naar de origine, de oorsprong. Niet naar Athanasius, Arius of welke favoriete theoloog ook, maar naar de woorden van Paulus, Petrus en Johannes. Wanneer we op heilige grond staan is één ding geboden: “doe de schoenen van je voeten!” (Ex.3:5). Menselijke maaksels afleggen om te luisteren naar wat God Zelf te melden heeft.

Delen: