gaven gegeven totdat

11  En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars, 12  om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus,13  TOTDAT wij allen de eenheid des geloofs en der volle kennis van de Zoon Gods bereikt hebben, de mannelijke rijpheid, de maat van de wasdom der volheid van Christus.14  Dan zijn wij niet meer onmondig, op en neder, heen en weder geslingerd onder invloed van allerlei wind van leer (…) maar dan groeien wij, ons aan de waarheid houdende, in liefde in elk opzicht naar Hem toe, die het hoofd is, Christus.
Efeze 4

totdat
Paulus spreekt in Efeze 4:11 over gaven die de opgevaren Heer heeft gegeven aan de ekklesia. Niet om met dit geven voor altijd door te gaan maar met een uitdrukkelijk “totdat”. Wanneer eenmaal “de mannelijke rijpheid” en “de maat van de wasdom” is bereikt, kortom, wanneer de ekklesia “niet meer onmondig” is, zou het geven van deze gaven tot het verleden behoren. Al eerder had Paulus geschreven over “het fundament van de apostelen en profeten”. Een fundament wordt eenmaal, in het begin, gelegd. Apostelen waren rechtstreeks door Christus zelf gevolmachtigd. Profeten waren mannen die het Woord Gods met gezag hebben doorgegeven. Zij waren evangelisten, d.w.z. herauten van het Goede Bericht om als herders “de gemeente Gods te weiden” in het Woord Gods. Ze hebben als leraars het Woord van God onderwezen. Vijf functies die allen wijzen op het Woord van God dat met volmacht door hen is gesproken en te boek gesteld.
Toen Paulus het Woord van God completeerde (Kol.1:25) en “al de Schrift” aan Timotheüs als testament achterliet (2Tim.3:16; 4:13), was daarmee de basis gelegd voor “de eenheid des geloofs”. Eén in ’t geloof der Schriften!

mondig en stabiel temidden van verwarring
De volwasen status van de ekklesia waar Paulus over spreekt is geen toestand die pas bereikt zal worden in de hemel. Nee, het is de realiteit sinds “al de Schrift” ons bezit is. Terwijl om ons heen velen worden “heen en weer geslingerd onder invloed van allerlei wind van leer”, zijn we als gelovigen in staat om aan de waarheid (die zwart op wit staat!), vast te houden en op te groeien in liefde naar Hem, die het Hoofd is.

Samengevat: de gaven van Efeze 4:11 wijzen ons op de mannen die ooit het Woord van God hebben voltooid. Sinds die tijd is de ekklesia volwassen en mondig.

Delen: