één dag is als… tienduizend jaar?

Op de website van GoedBericht wordt al sinds jaar en dag gewezen op de aflopende termijn van “twee dagen” waarvan sprake is het boek Hosea. In het slot van hoofdstuk 5 en de eerste verzen van hoofdstuk 6 lezen we hoe de Heer terugkeert naar zijn plaats TOTDAT Israël schuld zou erkennen en zij in hun benauwdheid Hem zouden zoeken. Vervolgens lezen we dat Israël zich zou bekeren “na twee dagen” en dat de Heer hen dan zou doen herleven. “… ten derde dage zal Hij ons oprichten”. En “… zo zeker als de dageraad is zijn opgang. Dan komt Hij tot ons…”.

cryptisch

Het opmerkelijke van deze Schriftplaats is dat hier enerzijds duidelijk sprake is van een lange termijn waarin de Heer afwezig is en Israël als natie dood wordt gerekend en anderzijds dat deze termijn toch als slechts “twee dagen” wordt gerekend. De Heer keert “na twee dagen” terug tot zijn volk. Maar wat betekent dat tijdsverloop? Wat zijn voor Hem “twee dagen”? Vanwaar deze cryptische aanduiding?

denken in millennia

Het is de apostel Petrus die aan het einde van zijn leven op deze prangende vraag antwoord geeft. Petrus die in een eerder stadium rekende op de terugkeer van de Heer in zijn generatie. Zijn mede-apostel Johannes zou het zelfs vóór zijn sterven nog meemaken (zie slot Johannes 21), zo was de algemene verwachting. Petrus predikte in Handelingen 3 aan zijn volksgenoten, dat Israël zich moest bekeren en dat de Heer dan zou terugkeren om zijn Koninkrijk op aarde te openbaren (Hand.3:19-21). Maar jaren later, aan het einde van zijn leven moet Petrus vaststellen dat Israël zich als natie niet heeft bekeerd en dat de Heer (dus) ook nog niet was teruggekeerd. En toch, zo onderwijst Petrus, de Heer talmt (=vertraagt) niet met zijn belofte. Het blijft dus waar dat Hij spoedig terugkomt. MAAR… het zou ons dan niet mogen ontgaan dat we dan moeten denken in termen van millennia. Twee keer spreekt Petrus over “duizend jaar” en twee keer over “één dag” en hij merkt daarbij op dat dit voor de Heer hetzelfde is.

twee keer “duizend jaar”

In de gangbare exegese van 2Petrus 3 vers 8 verklaart men gewoonlijk dat voor de Heer geen tijd telt. De termijn van “duizend jaar” die Petrus noemt zou willekeurig zijn. Er had dus ook kunnen staan honderd, tienduizend of een miljoen jaar. Maar als dat de bedoeling was van Petrus, waarom herhaalt hij dan de vergelijking met duizend jaar? Dan had hij beter kunnen zeggen dat één dag bij de Heer is als duizend jaar en honderd jaar (of tienduizend jaar of een miljoen jaar) als één dag. Door echter de termijn van “één dag” en “duizend jaar” te herhalen, accentueert hij juist dat de genoemde termijn niet toevallig is.

Petrus reikt de sleutel aan

Daar komt bij dat wanneer we weten vanuit de profetie dat de Heer “na twee dagen” zou terugkeren, we daar alleen wijzer van worden, wanneer we ook weten wat voor de Heer “één dag” is. Hoe rekent Hij? Psalm 90:4 geeft een hint in de richting van één dag als duizend jaar, maar meer dan dat is het ook niet. Alleen Petrus reikt ons expliciet de sleutel aan (waren die ook niet aan hem toevertrouwd? Math.16:19) om de verwijzing naar de verborgen tijd te verstaan. Dat is wat we nodig hebben om de profetie, waarin de Heer spreekt over de tijd dat Hij zich verborgen zou houden voor Israël, te verstaan.

actueler dan ooit!

Hoe moeilijk moet Petrus’ uitspraak voor vele generaties van bijbellezers zijn geweest! Uitkijken naar een gebeurtenis die nog bijna tweeduizend jaar op zich zou laten wachten… dat lijkt eindeloos. Dat dit daarom vele generaties vóór ons moeilijk te verteren is geweest, laat zich begrijpen. Maar nu de termijn bijna verlopen is, worden Petrus’ woorden opnieuw razend actueel! Twee dagen… tweeduizend jaar. Nu gaat het niet meer aan om te zeggen dat dit niks te betekenen heeft. Of dat Petrus in plaats van “duizend jaar” net zo goed over honderd of tienduizend jaar had kunnen schrijven. Wie zulke dingen vandaag leert, is als Klaas Vaak die zand in de ogen strooit. Want juist nu is de tijd (ook in menselijke termen!) zeer nabij en is het daarom belangrijker dan ooit om wakker te zijn!

Delen: