de twee, één gemaakt

over de datum

Voordat Paulus op het toneel kwam, waren “de twaalf” actief met de prediking van “het Evangelie van de besnijdenis”. Dat is de boodschap dat Israël tot bekering zou komen opdat het Koninkrijk van de Messias openbaar zou worden. Toen Israël deze boodschap afwees, werd middels een dertiende apostel (Paulus) het Evangelie naar de natien gezonden (Hand.22:21; 28:28). Daarmee was “het Evangelie van de besnijdenis” ‘over de datum’. Het laat zich verstaan dat “de twaalf” en allen met een besnijdenis-achtergrond grote moeite hebben gehad met deze omschakeling. Petrus schrijft daarover in zijn laatste brief (2Petr.3:15,16).

een nieuwe formatie

In Efeze 2 vanaf vers 11, gaat Paulus nader in op de positie van de twee groepen gelovigen die in het boek Handelingen zo dikwijls tegenover elkaar staan. Eerst waren daar de gelovige Joden met een verwachting die eigen is aan de besnijdenis en “de verbonden der belofte” (Ef.2:11,12). Maar toen vervolgens door Israëls ongeloof, het Evangelie naar de natiën gezonden werd, ontstond een geheel nieuwe situatie. De vraag is: wat gebeurde er nu met de besnijdenis-groep? Met Jakobus, Petrus, Johannes, de andere apostelen en al die (tien-)duizenden ijveraars voor de wet (Hand.21:21). Paulus maakt door openbaring bekend (3:3) dat deze groep is opgegaan in een geheel nieuwe formatie: de ekklesia, het lichaam van Christus (samen met de gelovigen uit de natien). De scheidingsmuur, “de wet der geboden” (2:15) is daarin teniet gedaan zodat de eerdere bevoorrechtte positie van de Jood, op dit moment geen rol speelt.
Zo zijn “de twee, tot één lichaam verbonden” (2:16).

Delen: