als genade handel wordt…

In het dagblad ‘Trouw’ van 15 augustus j.l. las ik een column van Jean-Jacques Suurmond die een boek bespreekt van ene John Caputo, een Amerikaans filosoof. Caputo had een stevige roomse jeugd en wilde ooit intreden in een kloosterorde. Maar hij heeft zich ervan afgekeerd en in zijn boek zet hij zich af tegen de religie van zijn jeugd. Vooral tegen het ‘economische denken’ dat achter religie schuilgaat. De mens die geleerd wordt voortdurend schuldbewust God te pleasen. In Caputo’s geval door naar de mis te gaan, bidden tot je eeltplekken op je knieën hebt en van leuke meiden afblijven. Suurmond:

Het is allemaal zo voorspelbaar, het draait te veel om ‘ik, mij en mijn’: om verhoring van mijn gebed, redding van mijn zonden, verlossing uit mijn graf – in ruil voor goede werken en een munt in de collecte.

Caputo wil de kerk van deze handel verlossen. Hij stelt dat aan een echt geschenk geen voorwaarden zitten. God verwacht niets terug, het is genade: ‘Hier is je leven, pak aan en veel plezier ermee!’

Wat een aanklacht tegen een kerk die nota bene geroepen is genade uit te dragen maar zelf geen idee blijkt te hebben van wat genade feitelijk is. En daarmee talloze mensen van GOD heeft vervreemd. Nee, niet alleen de roomse kerk. De andere kerken in al hun diversiteit net zo goed. Ondanks dat de reformatie een herontdekking betekende van de genade. Genade betekent ‘vreugde om niet’ en verdraagt per definitie geen voorwaarden. “… anders is genade geen genade meer”, aldus Paulus in Romeinen 11:6. Of zoals hij in Romeinen 3 verklaart:

Want ALLEN zondigden, en hebben tekort van de heerlijkheid van God en worden OM NIET gerechtvaardigd, in de GENADE van Hem, door de verlossing die in Christus Jezus is..

Alle mensen zijn zondaren. Alle mensen komen tekort van Gods heerlijkheid. Maar ook: alle mensen worden om niet gerechtvaardigd, in de genade van Hem. Dat is de boodschap. En dat mag ik geloven! En inderdaad: zelfs mijn dankzegging is een geschenk.

Delen: