de Oude van dagen?

N.a.v. de blog gisteren ontving ik de volgende vraag:

In hoeverre speelt Daniël 7: 9 en 13 (de ‘oude van dagen’) een rol in de voorstellingen in kerken en kathedralen? Ligt deze tekst uit Daniël daaraan niet ten grondslag?

Een goede vraag en een mooie gelegenheid om enige nuance aan te brengen. De voorstelling in Daniel 7 zal ongetwijfeld een grote rol hebben gespeeld in de traditionele afbeeldingen. Maar voordat ik nader inga op de kwestie van de ‘Oude van dagen’ in Daniël 7, wil ik eerst benadrukken dat er een hemelsbreed verschil is tussen een beeld dat God van Zichzelf presenteert en een beeld dat de mens zich van Hem maakt. Daarover ging de vorige blog. Een mens zou geen beeld van God maken juist omdat GOD Zichzelf van een beeld voorziet. Dan denk ik in de eerste plaats uiteraard aan de Zoon van God die immers “het beeld is van de onzienlijke GOD” (Kol.1:15). Maar ook meer in het algemeen wanneer God de mens in een visioen confronteert met Zichzelf. Dat zijn beelden die van Boven komen.

Maar dan nog iets over “de Oude van dagen” waarvan in vrijwel alle vertalingen in Dan.7:9,13 en 22 sprake is. De Concordant Version geeft weer: “Transferrer of Days”, dat is “Verplaatser van dagen”. Hoe zit dat? Het Aramese woord hier (ATIQ, Str. 6268) komt alleen in Daniel 7 voor. De stam van dit woord heeft de primaire gedachte van verplaatsen in zich. In Gen.12:8: “toen brak hij op” of in Job 9:5: “Hij verplaatst de bergen…” (zie ook Job 14:18 en 18:4). Met deze betekenis komt de vertaling “Verplaatser van dagen” in Daniel 7 in een opmerkelijk licht te staan. Want wat doet de “Verplaatser van dagen”? Hij maakt dat de dag van heerschappij van de vier beesten plaats maakt voor “de Dag van de Zoon des Mensen”  (Luc.17:24). Zodat de titel “Verplaatser van dagen” perfect overeenkomt met de functie die Hij in Daniel 7 vervult!

Wellicht dat de weergave van “Oude van dagen” mede is ingegeven door de notie dat zijn haar “blank als wol” is. Maar dat is m.i. een misverstand: “blank” staat hier niet voor ouderdom maar voor onschuld. Het Aramese woord voor ‘blank’ is daar zelfs ook van afgeleid (Str.5352). Trouwens, ook van de Zoon des Mensen in Openbaring 1:14 lezen we dat “zijn haren waren wit als wol”. In dat vers is in elk geval ‘ouderdom’ niet de geachte; het wit dient om de reinheid en zuiverheid te accentueren.

Reageer op Facebook

Delen: