1Timotheüs 4:8 – de lichamelijke oefening

Want de lichamelijke oefening is tot weinig nuttig, maar de eerbiedigheid is nuttig tot alles daar zij een belofte van leven heeft van zowel het tegenwoordige alsook het aanstaande.

In het voorgaande vers schreef Paulus dat Timotheüs zich zou oefenen tot eerbiedigheid (gewoonlijk vertaald met ‘godsvrucht’). In dit vers verklaart hij zich nader en plaatst hij deze eerbiedigheid tegenover “de lichamelijke oefening”. Vaak wordt dit laatste opgevat als een verwijzing naar de verplichte ascese waarvan in vers 3 sprake was. Maar zou Paulus dat hebben aangeduid met een woord (gumnasia) waarvan ons woord gymnastiek is afgeleid? Ascese is bovendien niet zozeer oefening van het lichaam, maar veeleer van de geest.

Trouwens, als Paulus met “de lichamelijke oefening” zou hebben gedoeld op de ascese in vers 3, dan had hij zich heel wat minder vriendelijk uitgedrukt (“leringen van demonen”). Want zulke ascese is niet “tot weinig nuttig”, maar ronduit schadelijk!

Paulus spreekt niet afkeurend over lichamelijke oefening, zoals het wel vaak is uitgelegd. Hij maakt een vergelijking tussen het nut van “de lichamelijke oefening” en dat van “de eerbiedigheid”. Afgezet tegen dat laatste moet de lichamelijke oefening het uiteraard afleggen omdat het nut ervan niet verder strekt dan het tegenwoordige leven. Maar dat pleit niet tegen lichamelijke oefening, maar des te meer voor de eerbiedigheid!

Delen: