Galaten 3:15 – geen testament maar verbond

Broeders, ik spreek naar de mens, evenals een verbond van een mens dat bekrachtigd is, kan niemand terzijde stellen of wijzigen.

Zojuist had Paulus betoogd dat rechtvaardiging niet uit werken, maar uit geloof is. In zijn argumentatie speelde de figuur van Abraham daarbij een hoofdrol. Vanaf bovenstaand vers gaat hij dieper in op de onvoorwaardelijke belofte die aan hem gegeven werd en het verbond dat God bij die gelegenheid met hem sloot (Gen.15).

Voordat Paulus dieper daarop ingaat, wil hij eerst in het algemeen vaststellen dat een bekrachtigd verbond, ook onder mensen, een vast gegeven is. Beide partijen die formeel hebben ingestemd met de overeenkomst, zijn verplicht de afspraken na te komen. Geen van de betrokken partners kan zich daaraan onttrekken of op eigen initiatef een wijziging aanbrengen in het contract.

Het woord hier voor ‘verbond’ (Gr. diathéké), is in de Griekse vertaling van de Hebreeuwse Bijbel (de Septuagint) het standaard vertaalwoord voor het Hebreeuwse ‘brith’ (=verbond). Het is dan ook beslist onjuist om ‘verbond’ weer te geven met ’testament’. Een testament is een laatste wilsbeschikking. Maar aangezien God niet sterft maakt Hij ook geen testamenten op. Hij sloot een verbond met Noach, Abraham, Mozes en David. En Hij houdt zich daaraan! Zonder mitsen en maren.

Delen: