Romeinen 1:27 – de vergelding van de dwaling

Evenzo ook de mannen, loslatend het natuurlijke gebruik van de vrouw, werden ontbrand in hun hunkering naar elkaar, mannen in mannen de schandelijkheid bedrijvend, en de noodzakelijke vergelding van hun dwaling in zichzelf terugkrijgen.

Paulus beschrijft in dit vers in nogal expliciete bewoordingen wat wij ‘homoseksualiteit’ noemen. “Mannen in mannen de schandelijkheid bedrijvend”. Let op dat voor Paulus homoseksualiteit niet de dwaling zelf is, maar “de noodzakelijke (lett. bindende) vergelding van hun dwaling”.

De dwaling waarvan eerder sprake was, is dat men de Schepper niet langer (h)erkent in zijn schepping. Met als gevolg dat men ook de sprake die van de schepping uitgaat, niet meer opmerkt. Bijvoorbeeld hoe het uitspansel (sterrenbeelden!) het Evangelie vertelt (Psalm 19).

In Romeinen 1 betoogt Paulus dat waar men de Schepper en de schepping niet onderscheidt, de onvermijdelijke consequentie is dat men het verschil tussen mannelijk en vrouwelijk ook niet meer zal zien. Wanneer het licht uitgaat, wordt het donker. 1+1=2. Het is deze duisternis die men als noodzakelijke vergelding van dwaling in zichzelf ontvangt. Dus homoseksualiteit wordt niet vergolden, het is een vergelding. Rondtasten in de duisternis is de vergelding van de dwaling. Hoe geweldig is het dan als in die duisternis tóch het licht doorbreekt…!

Delen: