1Korinthe 14:10,11 – verstaanbaarheid vereist

Er zijn naar het voorvalt zoveel soorten van klanken in de wereld en geen enkele is zonder [eigen] klank. Indien ik niet de uitdrukkingskracht zou kennen van de klank, dan zal ik voor de spreker een barbaar zijn en de spreker voor mij een barbaar.

Paulus doelt met “soorten van klanken” in dit verband op spreektalen. Toch is wat hij opmerkt ook in de brede zin waar. De zee, een waterval, voetstappen, een regenbui, alles heeft een eigen herkenbare klank. Mensen creëren ook speciale geluidseffecten: een sirene, een deurbel, een claxon, een beltoon, allemaal om een specifieke boodschap te communiceren.

De menselijke stem is ontworpen om klanken voort te brengen die wij ’taal’ noemen. Eén of meer klankgroepen (lettergrepen) vormen een woord en woorden bij elkaar in een specifieke volgorde vormen een zin. Een klein kind leert een complexe taal moeiteloos in no-time, maar hoe ingewikkeld is het niet, wanneer we op latere leeftijd een taal willen leren?!

Mensen die in Paulus’ dagen geen Grieks konden spreken (wat ongeveer het Engels van toen was), werden ‘barbaren’ genoemd. Hoeveel frustratie kan het niet opleveren als mensen elkaars taal niet verstaan! Paulus’ hint is duidelijk: zorg ervoor dat Gods woord verstaanbaar klinkt!

Delen: