1Korinthe 14:1,2 – talen of profeteren?

Jaagt de liefde na en weest toegewijd in de geestelijke uitingen maar vooral dat jullie zouden profeteren. Want wie in een taal spreekt, spreekt niet tot mensen maar tot God. Want niemand verstaat het maar hij spreekt in geest verborgenheden.

Paulus heeft nu heel duidelijk laten zien wat het meest overtreffende is, namelijk de liefde Gods. Ook had hij de Korinthiërs er op voorbereid dat de uitingen van talen en profeteren van voorbijgaande aard zijn. Want wanneer de fase van de volwassenheid zou aanbreken, zouden slechts geloof, hoop en liefde overblijven. In het nu volgende deel zal Paulus betogen dat van de geestelijke uitingen die er nog steeds waren, het profeteren veruit de voorkeur verdient boven het spreken in talen.

Wie in een vreemde taal spreekt zal door niemand begrepen worden. Behalve uiteraard wanneer iemand zou worden aangesproken in de moedertaal, zoals dit tijdens de Pinksterdag geschiedde (Hand.2:11). Maar in Korinthe was dit niet aan de orde. Men sprak in vreemde talen, die men zelf niet had geleerd maar die ook door niemand werden begrepen. Ook voor de spreker zelf was de betekenis vaak verborgen. Alleen God kon het dan verstaan. Dat is geen aanbeveling. Want wie werd hierdoor opgebouwd?

Delen: