1Korinthe 10:7 – feesten in tempels

Wordt ook geen afgodendienaars zoals sommigen van hen, zoals geschreven staat: het volk ging zitten om te eten en te drinken en te spelen.

Het volk had nog nauwelijks de plechtige gelofte uitgesproken (“alles wat JAHWEH zegt, zullen wij doen”; Ex.19:8), of men verviel al in afgoderij. Verwezen wordt naar de geschiedenis van het gouden kalf dat Israël had gemaakt, toen Mozes terugkeer alsmaar uitbleef. Zou Israël gewoon vertrouwd hebben op GOD die beloofd had hen in het beloofde land te zullen brengen, dan was men niet op het dwaze idee gekomen om zichzelf goden te maken (Ex.32:1). Afgoderij betekent altijd dat men zich een of meerdere goden maakt en daaraan religieuze eer toebrengt. Het creëren van een beeld van GOD is per definitie een grove miskenning van het feit dat GOD zichzelf bekendmaakt.

Paulus verwijst naar Exodus 32:6 waar staat dat het volk zich rondom het gecreëerde beeld had verzameld en daar een sociale happening beleeft. Dat was ongetwijfeld herkenbaar voor de Korinthiërs die ook vaak werden uitgenodigd om bij familiefeesten aanwezig te zijn in tempels. Maar, zegt Paulus, deelnemen aan zulke religieuze vieringen betekent meedoen met afgoderij en valse godsdienst. Het getuigt van lef om dat te weigeren. Niemand wil a-sociaal heten…

Delen: