Efeze 1:12 – tot lof van zijn heerlijkheid!

… tot lof van de heerlijkheid van Hem!

In Efeze 1 gaat de schatkamer open van geestelijke zegeningen in Christus Jezus. Zegeningen die het deel zijn van een ieder die hem in geloof vandaag toebehoort. Paulus pakt in één hele lange zin uit (1:3 t/m 14): uitverkoren, voorbestemd, in vrijheid gesteld, bekendgemaakt met, verzegeld, enz. Stuk voor stuk gaat het over zegeningen die ons puur om niet, ten deel vallen. We hebben er niet voor gekozen, we hebben er niet voor gewerkt en we hebben het evenmin door betaling verkregen.

Als een telkens weerkerend refrein jubelt Paulus daarom uit, dat al deze zegeningen zijn “tot lof van de heerlijkheid van Hem” (1:6,12,14). Dat is niet zo zeer een oproep, het is een vaststelling. Omdat wijzelf nul komma nul bijdrage hebben geleverd aan deze zegeningen is het applaus dus volledig voor Hem die ons doet delen in de heerlijkheid van zijn Zoon.

“… tot lof van de heerlijkheid van Hem” is de reden van ons bestaan. Deze woorden geven een zeldzame glans aan iedere dag van ons leven. We zijn hier niet voor onszelf en zelfs niet primair voor elkaar. We zijn hier om alle registers open te trekken en zijn heerlijkheid in het licht te stellen!

Delen: