1Petrus 1:3 – een levende hoop

… ons opnieuw verwekt tot een levende hoop, door opstanding van Jezus Christus vanuit de doden.

Het spreekwoord zegt: hoop doet leven. Toch reikt Petrus’ uitspraak véél verder dan de betekenis die we er gewoonlijk aan toekennen. Want de hoop of verwachting die we hebben doet niet slechts leven: ze is levend. Zo’n uitspraak kunnen we alleen verstaan als de hoop maar niet slechts iets is, maar iemand. Iemand die leeft. En inderdaad, dat zet ons op het goede spoor.

De levende hoop is Jezus Christus zelf, die God deed opstaan vanuit de doden. Hij liet de dood achter zich, definitief. Leven en onvergankelijkheid bracht Hij aan het licht.

De opgestane Jezus Christus is de belichaming van zowel Leven als Hoop. Want Hij stond op als eersteling. Dat betekent dat er nog een oogst zal volgen. Jezus Christus’ opstanding is de garantie dat heel het mensdom zal worden levend gemaakt (1Kor.15:22), zoals Hijzelf werd levend gemaakt. Hijzelf is de “levende hoop”! Een hoop waarin de dood is overwonnen en daadwerkelijk ook eenmaal zal worden teniet gedaan. En wat dan rest is: LEVEN! Wat een hoop!

Delen: