verdoemdenken

M’n weblog over de uitspraken van Ad de Boer ontlokte nogal wat reacties. Van pure instemming tot felle kritiek. Eén type verweer kwam ik meerdere malen tegen en deze komt ongeveer hierop neer: het doemdenken van Ad de Boer over zijn onbekeerde broer is terecht, want het Evangelie is nu eenmaal uitsluitend een blijde boodschap voor wie gelooft.
Mijn commentaar:

1. Het staat niet ter discussie dat er slechts heil en redding is dan door geloof, d.w.z. in het aanroepen en dus erkennen van de ene Naam. Punt is alleen dat volgens de Schrift alle tong tot dit aanroepen zal komen. Tot eer van God de Vader (Filp.2:9-11).

2. Ad de Boer zegt een gelovige te zijn, maar hij wordt verschrikkelijk somber als hij er aan denkt dat het waar is wat de EO leert over het lot van onbekeerden (lees: zijn broer). Dus kennelijk tóch geen blijde boodschap voor gelovigen. Want als je als gelovige, onbekeerde geliefden hebt (en wie heeft die niet?) , dan heb je een afschuwelijk probleem. Wanneer één van je geliefden, onbekeerd sterft, dan komt het nooit, nooit, nooit meer goed met hem of haar. Zo leert men toch? Hij of zij is verdoemd. Los van de vraag wat dit precies betekent – met de gedachte hieraan valt-niet-te-leven.
Dat is nu eenmaal de prijs van liefde.

3. De grootste tragiek van de boodschap ala de EO, is gelegen bij God Zelf. Hij houdt van ieder mens, zo wordt gepredikt. Oneindig zelfs, zo voegt men er aan toe. En Hij zou (al of niet lijdzaam) moeten toezien hoe een groot deel van Zijn schepselen, voor altijd van Hem vervreemd zal zijn… Dat is toch een drama?! De Schepper Zelf blijkt een loser te wezen. Hij is Zijn eigen, geliefde creaturen kwijt… voor altijd! Hoezo ‘almachtig’? Waarom heeft Hij de verdoemden überhaupt geschapen als Hij van tevoren wist dat de afloop voor alle betrokkenen puur nadelig zou zijn? Inclusief en allermeest voor Hemzelf. Of wist Hij deze afloop misschien toch niet, omdat Zijn creaties een ‘vrije wil’ hadden en het dus zelfs voor Hem onvoorspelbaar was (en daarmee een risico) hoe het project zou uitpakken? Hoezo ‘alwetend’? Ziet u hoe elke variant van het verdoemenis-concept, ons berooft van een God die GOD is?

4. Het Evangelie is een blijde boodschap voor wie gelooft. In de eerste plaats voor… God Zelf. Want God gelooft (Rom.3:3 SV)! Hij gelooft als geen ander in Zijn werken, Zijn vermogen, Zijn liefde, Zijn Woord.
Hij zoekt het verlorene. Dat is Zijn liefde.
En Hij vindt het verlorene. Dat is Zijn vermogen en almacht.
Wie zou Hem deze vreugde willen ontnemen?

Delen: