waarom bedekte Mozes zijn gelaat?

In Exodus 34 lezen we dat Mozes een nieuwe set stenen tafelen van God ontving. Door God zelf beschreven (34:28). Veertig dagen verbleef Mozes op de berg Sinai. Toen hij van de berg afdaalde zag al het volk dat de huid van zijn aangezicht straalde (34:29,30). Zo sterk zelfs dat men bang was om hem te naderen. Mozes sprak tot Aaron en al de vorsten en vervolgens tot heel de vergadering en gaf hen alles door wat hij van JAHWEH op de berg vernomen had (34:31,32). En dan lezen we:

Toen Mozes GEEINDIGD had met hen te spreken, deed hij een doek voor zijn gelaat.
Ex.34:33

Waarom deed Mozes dit? Het standaard antwoord dat daarop gegeven wordt is dat de Israëlieten de lichtglans van Mozes’ aangezicht niet konden verdragen of daarop niet mochten zien. Maar als dat de reden zou zijn, dan had Mozes bij aanvang van zijn spreken een doek voor zijn gelaat gedaan, terwijl hij het juist deed nadat hij had gesproken. De vraag is dus: wat had Mozes toen te verbergen? We hoeven niet naar het antwoord te gissen, want het is de apostel Paulus die hier rechtstreeks op ingaat in 2Korinthe 3. Paulus zet in dit hoofdstuk het grote contrast uiteen tussen het oude en het nieuwe verbond. Het oude verbond “met letters op stenen gegrift” (3:7) was een “bediening des doods” en een “bediening van veroordeling” (3:9,7). Het nieuwe verbond daarentegen staat voor “de Geest die levendmaakt” (3:6) en “de bediening die rechtvaardigheid brengt” (3:9). Onvoorwaardelijk. Ziedaar het Evangelie dat Paulus verkondigt:  levendmaking (1Kor.15:22) en rechtvaardiging (Rom.3:23,24; 5:18), “overvloedig in heerlijkheid” (3:9)! Op basis daarvan schrijft hij:

12 Nu wij zulk een verwachting hebben, treden wij met volle vrijmoedigheid op, 13 geheel anders dan Mozes, die een bedekking voor zijn gelaat deed…

Het ontbrak Mozes dus aan vrijmoedigheid. Daarom bedekte hij zijn gelaat. Het bedekken deed hij uit gêne omdat hij niet wilde dat ze iets zouden zien. Maar wat mocht men niet zien? Luister naar Paulus’ verklaring: 

… opdat de kinderen Israels geen blik zouden slaan op het einde van hetgeen moest verdwijnen.

Letterlijk vertaald staat er: “opdat de zonen van Israël niet zouden staren tot in de voltooiing van het verdwijnende”. M.a.w. de straling op Mozes’ aangezicht werd minder en verdween ten slotte en dat laatste mochten de Israelieten niet zien. Ze mochten niet zien hoe de lichtglans helemaal verdween van zijn aangezicht. Ziedaar de reden waarom Mozes zijn aangezicht bedekte!

Paulus illustreert aan de hand van deze geschiedenis hoe het oude verbond een tijdelijk, verdwijnend fenomeen was. Men zou de blik niet slaan op verdwijnende heerlijkheid maar op heerlijkheid die blijft. Zodat we nu, onbeschaamd en dus met een onbedekt aangezicht (3:18) overvloedige heerlijkheid kunnen weerspiegelen… en stralen!

—————————————-

samenvatting van een studie gehouden op 19 januari 2014

Reageer op Facebook

Delen: