stof ben je en tot stof zul je weerkeren

onsterfelijke ziel?

Het sterven van de mens wordt in de Bijbel beschreven als een terugkeer. Het stof(felijke lichaam) keert terug naar de aardbodem waaruit hij is genomen is (Gen.3:19; Pred.12:7) en de geest keert terug naar God die hem gegeven heeft. En zo is de mens in de dood weer terug bij ‘af’. Vóór de conceptie was hij niet en na het sterven is hij niet meer (Job 7:21). Ik ben geboren in 1961 en als ik kom te sterven keer ik terug naar de toestand waarin ik was vóór 1960. Bij de schepping van de mens werd stof uit de aardbodem genomen en geest in hem geblazen “en alzo werd de mens een levende ziel” (Gen.2:7). Let op: hier heeft de mens geen ziel maar hij is een levende ziel: hij is een combinatie van stof en geest. Bij het sterven wordt het scheppingsproces omgekeerd: het stof keert weer terug naar de aarde en de geest keert terug naar God die hem gegeven heeft. Dan is de mens dood – niet slechts zijn lichaam, want “stof ben je en tot stof zul je wederkeren”. En vandaar: “… de doden weten niets” (Pred.9:5). Dood is geen andere vorm van leven, maar het tegenovergestelde en het ontbreken daarvan. Het idee van een onsterfelijke ziel komt uit de Griekse filosofie, niet uit de Bijbel. De Bijbel leert: “de ziel die zondigt zal sterven” (Ezech.18:4).

doden zijn dood

In de Bijbel gaat het nooit over de vraag waar een mens heengaat als hij sterft. Dat is onzinnige vraag. De vraag is: “Als een mens sterft, zou hij herleven?” (Job 14:14; Ezech.37:3).  Het antwoord is, jazeker, want “de HERE doodt en doet herleven, Hij doet naar het dodenrijk neerdalen en daaruit opkomen” (1Sam.2:6). De Bijbelse hoop voor de doden is geen ‘hiernamaals’ maar opstanding! En dan niet, zoals zo vaak gezegd wordt: de opstanding van het lichaam. Nee, in de Schrift is het “de opstanding van de doden“. Elke religie ontkent de dood door te verklaren dat slechts het lichaam zou sterven. Maar dat is een mythe. Het was de tegenstander in de hof die de mens reeds probeerde wijs te maken dat de mens niet zou sterven als hij van de verboden vrucht zou eten. En nog steeds is dat de karakteristieke leugen van “de oude slang”. Zowel het idee van een onsterfelijke ziel in het hiernamaals als ook het idee van reïncarnatie, zijn daarop gebaseerd.

GODS antwoord

De dood is het plafond van het menselijk kunnen. Voorbij deze grens kan de mens niets meer. Maar het menselijk plafond is GODS vloer. Waar de mens eindigt, begint Hij. Het Goddelijke antwoord op de dood is: opstanding en levendmaking! Toen de Eersteling, Jezus Christus, eens voor altijd verrees in de hof van Arimathea was dit de garantie dat de dood eens zal worden teniet gedaan (1Kor.15:26; 2Tim.1:10). God bewijst “de levende God” te zijn door “het al levend te maken” (1Tim.6:13).

Delen: