Millennium & nieuwe schepping

Israelietisch

In het toekomstig Millennium zal de wereld geregeerd worden vanuit Jeruzalem. Zoals we in het verleden een Babylonisch, een Medo-Perzisch en een Grieks wereldrijk hebben gekend, zo zal het Israelietische wereldrijk het laatste en definitieve zijn (Dan.2:44; 7:27). In politiek, cultureel en godsdienstig opzicht zal dit wereldrijk het stempel van Israel dragen. Er zal een tempel zijn en een offerdienst om de volkeren te leren (Jes.2:3). Het huis Gods dan, zal dienen voor educatie en demonstratie hoe alle rituelen en voorschriften hun vervulling vonden in de Messias. Ook de sabbat zal wereldwijd gelden als rustdag (Jes.66:23). Waarbij de zevende dag trouwens ook een schitterend type is van dit Millennium. Dat geldt eveneens voor het Loofhuttenfeest (het zevende hoogtij) dat mondiaal zal worden gevierd (Zach.14:16).

het huidige beheer van genade

In contrast met dit Israelietische karakter van het toekomstig Koninkrijk, staat het tegenwoordige beheer (of huishouding, bedeling) van de genade van God, toevertrouwd aan de apostel Paulus (Ef.3:2). Dat is ‘heidens’ en Paulus noemt zijn boodschap dan ook “het Evangelie van de voorhuid” (=onbesnedenen). Dit in tegenstelling tot Jakobus, Petrus en Johannes, die “het Evangelie van de besnijdenis” predikten (Gal.2:7-9), d.w.z. Israels bekering dat uitmondt in het Messiaanse rijk (Hand.3:19-21). Pas toen Israel geen gehoor gaf aan deze oproep, riep God een apostel buiten het land. Het heil Gods zou (voorlopig) niet langer naar Israël als volk gaan maar naar de natien worden gezonden (Hand.28:27,28).

een ‘heidense’ boodschap

In het “ene Lichaam” (de ekklesia) waarover alleen Paulus spreekt (!), speelt het verschil tussen Jood en heiden geen enkele rol. De muur die tussen hen in stond,  “de wet der geboden in besluiten”, is buiten werking gesteld (Ef.2:15). Nergens in zijn brieven geeft de “leermeester der natien” een hint om de sabbat of andere hoogtijden te vieren, kosher te eten of welk ritueel ook te onderhouden. Integendeel: in zijn brieven neemt hij het juist op tegen judaisten, d.w.z. mensen die de natien wilden Judaiseren, ‘verjoodsen’ (Gal. 2:14). Paulus ‘heidense’ boodschap riep grote ergernis op in Jeruzalem.  Toen hij daar arriveerde werd dat dan ook de directe aanleiding tot zijn gevangenneming (Hand.21:28; 22:21).

Evangelie 2.0

Vanuit “het Evangelie van de besnijdenis” bezien is Paulus’ boodschap een intermezzo, een onderbreking. Want in de toekomst zal het besnijdenis-evangelie alsnog en met succes worden gepredikt. Vanuit Paulus echter bezien, is de boodschap die hij predikte een vervolg op de afwijzing van “het Evangelie van de besnijdenis”. Inhoudelijk van hoger orde. Zijn boodschap anticipeert niet op het Messiaanse rijk maar op “de nieuwe schepping” daarna. In heerlijkheid zoveel overtreffender! Geen tempel meer, geen offerdienst, geen besnijdenis, enz.

Zo is dan wie in Christus is een NIEUWE SCHEPPING; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen.
-2Kor.5:17-

Want besneden zijn of niet besneden zijn betekent niets, maar of men een NIEUWE SCHEPPING is.
-Gal.6:15-

… de wet der geboden in besluiten, buiten werking stelt, om (…) de twee (=Jood en heiden) tot een NIEUWE MENS te SCHEPPEN…
-Ef.2:15-

Reageer op Facebook

Delen: