kruisdragen
03-08-2013 - Geplaatst door Andre PietIn het Nederlands kennen we het spreekwoord ‘ieder moet zijn eigen kruis dragen’. Daarmee wordt bedoeld dat ieder zijn eigen tegenslagen heeft te verwerken. De uitdrukking is ontleend aan woorden van Jezus die we in zowel Matteüs, Marcus als in Lucas aantreffen. Hieronder het eerste voorkomen in Matteus 10:
37 Wie vader of moeder liefheeft boven Mij,
is Mij niet waardig;
en wie zoon of dochter liefheeft boven Mij,
is Mij niet waardig;
38 en wie zijn kruis niet opneemt en achter Mij gaat,
is Mij niet waardig.
39 Wie zijn leven (lett. ziel) vindt,
zal het verliezen,
maar wie zijn leven (letl. ziel) verliest om Mijnentwil,
zal het vinden.
(zie ook Mat.16:24; Mar.8:34; Luc.9:23; 14:27)
Opmerkelijk is dat Jezus ver vóór zijn sterven al een hint gaf over de wijze waarop hij zou worden gedood (zie ook Mat.16:21-24). Wat ook opvalt is dat in elke context waarin Jezus spreekt over ‘het kruis op zich nemen’ , het nooit gaat over tegenslagen, ziekte of andere moeiten. Dat is geen kruis dat men op zich neemt. Het kruis waar Jezus over spreekt is de weg van miskenning gaan die Hij ging. Miskenning tot in de eigen familie aan toe. Wie het Woord laat spreken wacht smaad en druk en mogelijk mishandeling of zelfs de dood.
Ook voor Paulus is het vanzelfsprekend dat wie eerbiedig in Christus Jezus zijn weg gaat, vervolgd zal worden (2Tim. 3:12). De grondbetekenis van het Griekse woord voor ‘vervolgen’ is jagen (2Tim.2:22). Wie een navolger is van Christus wordt opgejaagd en weggejaagd. Waarbij we moeten bedenken dat vervolging in het NT eerst en vooral vanuit de godsdienstige, orthodoxe wereld plaatsvindt. Het was de godsdienstige wereld die Jezus liet kruisigen, Stefanus stenigde en Paulus gevangen liet zetten. Wie getuigt van de waarheid is binnen de orthodoxie ongewenst en wordt een outcast. Opmerkelijk dat ons woord ‘martelaar’ is afgeleid van het Griekse ‘marterion’ dat letterlijk ‘getuige’ betekent. Het lot van een getuige ligt al besloten in het woord zelf.
Paulus besluit zijn brief aan de Galaten (die zoveel waarde hechtten aan godsdienstige erkenning):
Maar ik moge ervoor bewaard blijven te roemen
anders dan in het kruis van onze Here Jezus Christus,
door wie de wereld mij gekruisigd is
en ik der wereld.
-Galaten 6:14-
“Der wereld gekruisigd”. Paulus spreekt niet van kruisdragen, zoals Jezus daarover sprak vóór zijn sterven. Nee, Paulus zegt: ik ben met Christus gekruisigd… en opgewekt!
Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik,
dat is, niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij.
-Galaten 2:20-
Het kruis spreekt van Gods liefde die groter dan elke vijandschap terwijl het geopende graf spreekt van Hem die de dood teniet doet. Ziedaar het getuigenis waarvoor Paulus smaad leed.
Reageer op Facebook