het einde der wereld?

Meer dan ooit wordt er op dit moment gespeculeerd over het einde der wereld. Reeds jaren geleden werd op basis van het einde van de Maya-kalender door sommigen voorspeld dat 21 december 2012 een bijzondere dag zal worden. Het begin van een New Age? Een wereldschokkende gebeurtenis? Of misschien zelfs het einde van de wereld? Nuchtere mensen halen natuurlijk hun schouders op over zulke speculaties. Maar los van deze (vermoedelijke) hoax is het ‘eindtijd-sentiment’ veel breder en ook dieper. Binnen het christendom en het jodendom, maar ook binnen de islam. In alle drie deze godsdiensten heeft dat besef (o.a.) sterk te maken met de spanningen in het midden-oosten, geconcentreerd rond de joodse staat en met name de stad Jeruzalem. Zowel christenen, joden als moslims kunnen er moeilijk onderuit dat de ontwikkelingen daar, op enige wijze verband moeten houden met de verwachtte komst van resp. de Christus, de Mashiach of de Mahdi. Hoe dat verder ingevuld wordt is nu niet aan de orde want het gaat me om de vaststelling dat breed het vermoeden leeft dat we ons op een scharnierpunt van de geschiedenis bevinden. Maar ook in de niet-godsdienstige wereld zijn er genoeg experts die op andere gronden (milieu, wereldpolitiek, bevolkingsaanwas, technische ontwikkelingen) tot soortgelijke conclusies komen.

Vandaag las ik een verslag van een christelijke bijeenkomst waarin een predikant zijn huiver uitsprak om jaartallen te noemen als het gaat om de wederkomst van Christus. Die huiver is begrijpelijk. Al was het maar omdat tot dusver al vele honderden voorspellingen daaromtrent zijn achterhaald door de feiten. Groot is dikwijls de deceptie die achterblijft bij degenen die al hun kaarten hadden gezet op zo’n gefixeerd tijdstip. Maar de huiver van de predikant kan ook een dooddoener worden.

Natuurlijk ben ik bezig met de wederkomst. Het is het voorpaginanieuws van het Nieuwe Testament: Jezus komt terug! Maar tegelijk is er Petrus die zei: één dag is bij de Here als duizend jaar, en duizend jaar is als één dag.’

De predikant bedoelde blijkens de context: je mag dus niet rekenen. Maar het ontgaat hem kennelijk dat Petrus’ opmerking (2Petr.3:8) juist een reden is om te rekenen! Wanneer we ervan uitgaan dat Jezus ten hemel voer in (of rond) het jaar 30 AD, dan is het jaar 2030 in het licht van Petrus’ woorden een mijlpaal, waarbij voor de Heer precies twee dagen zijn verstreken. En voor wie de profeten kent, is die termijn bepaald niet zonder betekenis. Want het was Hosea die cryptisch profeteerde dat de HERE “NA TWEE DAGEN”, “OP DE DERDE DAG” zou terugkeren tot zijn volk, waarna Israël als uit de doden zou opstaan (Hos.6:1-3). Hoe men het ook wendt of keert: deze profetie over de terugkeer van de HERE gekoppeld aan Israëls herstel, bevat een expliciete tijdsbepaling. Wil ik hiermee zeggen dat deze terugkeer dus in 2030 zal plaatsvinden? Nee, niet persé. De uitdrukking “na twee dagen” geeft voldoende ruimte voor een later tijdstip. Maar niet veel. Want Hosea vermeldt er bij dat deze terugkeer zal zijn “als de dageraad”, d.w.z. aan het begin van de (derde) dag.

Laten we nuchter zijn. We hoeven ons niet gek te laten maken over de hype van 21-12-2012. Die waait vanzelf weer over. Maar de mijlpaal van Petrus’ woorden, 2030 staat als een huis en nadert onmiskenbaar. Het is een ijkpunt dat de huidige gebeurtenissen en ontwikkelingen in een bijzonder spannend maar ook verrassend perspectief plaatst!

Zie ook:
het komende Millennium
exact 2000 jaar?
na zesduizend jaar?

Reageer op Facebook

Delen: