die uw jeugd vernieuwt als een arend

Waar doelt David op wanneer Hij in Psalm 103:5 God bezingt als degene die “uw jeugd vernieuwt zoals een arend”? Er zijn diverse verklaringen voor aangedragen. De bekendste is wellicht dat het verendek van een arend voortdurend ververst wordt. Dat klopt op zich, maar het is niet karakteristiek voor een arend, want ververen doen de meeste vogels jaarlijks. Onlangs hoorde ik de verklaring dat het doelt op het slijpen van de snavel aan een rots of steen. Weer anderen wijzen er op dat een vale gier (en dat is hier de ‘arend’; Hebr. nesher – zie Job 39:30-33 en Micha 1:16) wel meer dan honderd jaar oud kan worden. Dat mag zo zijn, maar het ontgaat me wat dit met het vernieuwen van de jeugd te maken heeft.

Zou de Schrift zelf misschien voorzien in een antwoord? Ik denk het wel. In Jesaja 40 lezen we de schitterende woorden:

30 Jongelingen worden moede en mat,
zelfs jonge mannen struikelen,
31 maar wie de HERE verwachten,
putten nieuwe kracht;
zij varen op met vleugelen als arenden;
zij lopen, maar worden niet moede;
zij wandelen, maar worden niet mat.

Let op de drie parallellen met Psalm 103: er is sprake van jeugd, van vernieuwen en dat laatste wordt vergeleken met arenden. Hoezeer de jeugd ook gekenmerkt wordt door kracht en vitaliteit, Jesaja stelt vast dat desondanks zelfs jonge mannen moe en mat kunnen worden en ook kunnen struikelen. Maar wie de HERE verwachten putten nieuwe kracht en worden verjongd. En dat wordt geïllustreerd aan de hand van arenden: “zij varen op met vleugelen als arenden”. M.a.w. de verjonging wordt vergeleken met arenden die d.m.v. hun kolossale vleugels opstijgen. Zelfs fiere en energieke jonge mensen kunnen terneer geslagen worden en vallen. Maar wie de HERE verwachten stijgen daarentegen op tot grote hoogten.

Bedenk daarbij dat arenden en gieren slechts hun vleugels hoeven uit te spreiden. Het zijn de wind en de thermiek die het werk doen. Waarbij de wind een type is van Gods geest. In het Hebreeuws is het woord voor ‘wind’ zelfs identiek aan het woord voor ‘geest’ (roeach). En zou de thermiek (= warmte die opstijgt) niet spreken van de warmte van Gods liefde? Wie de HERE verwachten spreiden de armen uit naar Hem. En dan zijn het zijn woorden (die geest en leven zijn; Joh.6:63) die een mens ‘op de hoogte brengen’. Letterlijk en figuurlijk. Het besef van Gods liefde, die heel zijn schepping omvat, doet een mens opstijgen. Niet de omstandigheden worden daardoor perse anders maar Gods woorden tillen een mens daarboven uit. En als arenden kijken we dan (scherp!) van bovenaf op onze aardse omstandigheden neer en leren ze zo te relativeren. Dat geeft kracht en vitaliseert.

De tweede regel is een letterlijke woord-voor-woord weergave. De onderste regel de weergave van NBG-51. Bron: ISA, www.scripture4all.org

Reageer op Facebook

Delen: