de ene en enige God

Samenvatting van een studieavond, gehouden op 11 januari 2006. 

het enige ‘dogma’ van Israël
Het zogenoemde ‘Sjema’ “Hoor Israël, de HERE onze God is één” is een Bijbelvers dat dag in dag uit een hoofdrol speelt in de joodse lithurgie. Men staat er letterlijk mee op en men gaat ermee naar bed. Het eerste wat een joods kind leert op vijfjarie leeftijd, is ‘het Sjema’. Het zijn ook de laatste woorden die gesproken worden in het stervensuur. Orthodoxe joden gingen het ‘Sjema’ prevelend, Hitlers gaskamers binnen.
Deuteronomium 6:4;

Men zou de eenheid van God het enige ‘dogma’ van Israël kunnen noemen.
Pinchas Lapide in “de Heer uw God is één” (pag 15)

het sjema is… alles!
Het ‘Sjema’ staat opgetekend in de gebedsriemen (tefillin) op de hand en tussen de ogen. Het staat geschreven op de deurposten en in de poorten (mezoezah). Heel het joodse leven is doordrenkt van het ‘Sjema’. Er is geen waarheid zo fundamenteel als die van de eenheid van God.
Deuteronomium 6:4-9

het eerste gebod 
Waar het ging om de plaats en de betekenis van het ‘Sjema’ in het jodendom, beaamde Jezus dit voluit. Ook Hij noemt het ‘Sjema’ “het eerste gebod”.
Marcus 12:28-32

elohiem – toch enkelvoud 
Uit het feit dat het gebruikelijke Hebreeuwse woord voor God een meervoud is (elohiem) heeft men wel de conclusie getrokken dat het hier kennelijk om meerdere personen gaat. Ten onrechte. In dat geval zouden werkwoorden i.v.m. God ook als meervoud vervoegd zijn. Dan zou het b.v. niet zijn: “elohiem schiep” maar “elohiem schiepen”. Uit de enkelvoudige vervoeging blijkt echter zonneklaar dat het om één Iemand gaat.

driemaal heilig 
God is één, maar Hij laat Zich niettemin op meerdere wijzen kennen. Meer dan eens lezen we: “de God van Abraham, de God van Izaäk en de God van Jakob”. Waarom niet veel korter: “de God van Abraham, Izaäk en Jakob”? Het gaat toch om één God? Jawel, maar de drie aartvaders kenden ieder God heel verschillend. Abraham kende Hem als een God die uitleidt, Izaäk als een God die redt terwijl Jakob Hem als de strijdende Engel had leren kennen. Eén God, maar verschillende gedaanten.
We lezen in Jesaja 6 en Openbaring 4 dat voor de troon God geroepen wordt: “heilig, heilig, heilig…”. De verklaring staat er pal bij: “heilig, heilig, heilig is de Here God, de Almachtige, die was (1) en die is (2) en die komt (3).”
Matteüs 22:32; Jesaja 6:3; Openbaring 4:8

een god van het goede en een god van het kwade? 
Zarathoestra of Zoroaster was de grondlegger van de godsdienst van het oude Perzische rijk. Hij leerde dat er twee goden waren. Een God van het goede en een god van het kwade. Deze strijden tegen elkaar en de mens is in die strijd betrokken. Deze leer staat haaks op hetgeen de Schrift leert. Bij monde van Jesaja zegt God: “Ik ben de HEERE, en niemand meer.
Ik formeer het licht, en schep de duisternis; Ik maak den vrede en schep het kwaad, Ik, de HEERE, doe al deze dingen”. 
Jesaja 45:6,7; Deuteronomium 32:39

een goede God schept het kwade – waarom?
God is goed maar Hij is niettemin de Schepper van het kwade. Niet omdat Hij kwaad ‘an sich’ wil, maar omdat het kwaad noodzakelijk is om het goede openbaar te maken. Het kwaad is de noodzakelijke zwarte achtergrond waardoor God het licht van Zijn goedheid zichtbaar kan maken. Leven tegen de achtergrond van dood. Genade tegen de achtergrond van zonde. Erbarming tegen de achtergrond van ellende. Liefde tegen de achtergrond van vijandschap en vervreemding. Enz.
Johannes 9:3

noodzakelijk kwaad 
Als het kwaad niet noodzakelijk zou zijn, dan had God het nooit een plaats gegeven. Een goede God beoogt het kwade niet en als het er desondanks is, dan kan dit maar één ding betekenen: het is noodzakelijk kwaad. Noodzakelijk namelijk met het oog op het doel dat Hij Zich heeft gesteld.

kennis van goed en kwaad 
Kennis van goed of kwaad is niet los verkrijgbaar. Toen de mens van de verboden vrucht at, kreeg de mens kennis van goed én kwaad. Niet alleen van het kwaad maar ook (en zelfs in de eerste plaats!) van goed. De mens had het wel goed, maar kende het goede niet. Het goede zou de mens slechts leren kennen via het traject van ongehoorzaamheid en zonde.
Genesis 2:17

één God – dus gaat er NIETS mis 
Omdat er maar één God is, kan er per definitie niets mis gaan. Als het ontstaan van het kwaad buiten God om zou zijn gegaan (als een soort bedrijfsongeval), dan heeft God een misser begaan. Realiseert u zich, hoe dramatisch dit idee is? Want als het ooit in het verleden mis kon gaan, welke garantie hebben we dan dat het in de toekomst niet wederom mis zal kunnen gaan?

het kwaad in goede handen! 
God schiep de tegenstander (satan), van wie staat geschreven dat hij “zondigt van den beginne”. God Zelf heeft “de oude slang” voortgebracht. Er is nooit iets mis gegaan. Het kwaad is in goede handen!
1Johannes 3:8; Jesaja 54:16; Job 26:13 (lett. staat hier: “Zijn hand leed geboortepijnen om de snelle slang…”)

als de ene God zweert 
In Jesaja 45 lezen we: “… Ik ben God en niemand meer. Want Ik heb gezworen bij Mij zelf, waarheid is uit mijn mond uitgegaan, een woord dat niet zal worden herroepen: dat voor Mij elke knie zich zal buigen, dat bij Mij elke tong zal zweren”. Let er op dat hier sprake is van “alle tong” en niet van “alle lip”. Lippendienst is slechts buitenkant en daar hecht Hij geen enkele waarde aan.
Jesaja 45:22,23 (vergl. Jesaja 29:13 “… dit volk eert Mij met de lippen…”)

de leer van de vrije wil is polytheïsme 
Omdat er één God is, is er ook slechts één die alles beschikt en bepaalt. Als God onder ede belooft dat alle tong bij Hem zal zweren, dan gebeurt dat. Punt. Hoezo ‘vrije wil’? Alsof God niet zou beschikken over de wil van de mens! De leer van de vrije wil is je reinste polytheïsme (=meergodendom), waarin de mens wordt ‘gepromoveerd’ tot een godheid die zijn definitieve lot kan beslissen.

God beschikt… alles
In Filippi 2 haalt Paulus Jesaja 45 aan. Alle knie van wie in de hemel, op de aarde en onder de aarde zijn, zal buigen en alle tong zal belijden dat Jezus Heer is. Niet onder dwang maar tot eer van God de Vader! Hoezeer God ook onder ede deze toezegging gedaan heeft, bijna geen mens kan het geloven… Waarom niet? Ten diepste omdat men niet gelooft dat er maar één God (=Beschikker, Plaatser) is.
Filippi 2:10,11

één God, de Vader
Paulus schrijft dat er maar “één God is, de Vader”. Elders noemt Hij Hem “de onvergankelijke, de onzienlijke, de enige God”. Judas noemt Hem: “.. de enige God”. En ook Jezus spreekt Hem aan als “de enige waarachtige God”.
1Korinthe 8:6; Johannes 17:3; Judas: 25; 1Tim.1:17 (“de enige God” – in het Grieks staat hier ‘mono theo’ waar ons woord ‘monotheïsme’ vanaf geleid is).

aanvallen op het Bijbels monotheïsme 
De leer van de drieeenheid is evenals de mystificatie van de oorsprong van het kwaad én de leer van de vrije wil, een regelrechte ontkenning van het Bijbels monotheïsme. Men bestrijdt namelijk dat er “één God is, de Vader”.

Gods Icoon
De Bijbel spreekt tientallen keren over “God de Vader” maar nooit over God de Zoon. Integendeel, Hij wordt zonder uitzondering de Zoon van God genoemd. Deze “Zoon van Gods liefde” heet “het Beeld van de onzienlijke God, de Eerstgeborene van elk schepsel”. Het woord voor ‘beeld’ is letterlijk ‘icoon’. God is de Onzienlijke en als eerste van elk schepsel heeft Hij een icoon van Zichzelf voorgebracht. Een icoon die “de enige onzienlijke God”, volkomen representeert en uitbeeldt. Ziedaar de unieke heerlijkheid van de Zoon van Gods liefde!
Kolosse 1:15 (let op: er is maar één Beeld van God: de Zoon van Gods liefde. Adam werd geschapen náár dit Beeld van God)

Godheid van Christus – beeldspraak 
De keizer was te zien was op het muntstuk dat getoond werd in de beroemde discussie over het betalen van belasting. Uiteraard niet letterlijk, maar een beeltenis (Gr. icoon) van hem. Parallel daarmee leert de Schrift dat God bij vele gelegenheden gezien is. Mozes zag Hem van achteren. Jesaja zag Hem in een visioen. Gideon zag Hem. Etc. Niettemin zegt de Schrift evenzovele keren dat niemand ooit God gezien heeft. De oplossing voor deze schijnbare tegenstrijdigheid is dat (sinds het Woord vlees is geworden ) waar God gezien wordt, Zijn Bééld (icoon) gezien wordt. De Godheid van de Zoon is met recht: beeld-spraak.
Matteüs 22:20; Johannes 1:18

één God die wil dat alle mensen gered worden 
“God wil dat alle mensen gered worden (…) want er is één God…”, schrijft Paulus aan Timotheüs. De christelijke orthodoxie stelt: God wil wel dat alle mensen gered worden, maar als de mens het niet wil, dan gebeurt het niet. De onvermijdelijke conclusie is, dat er niet één, maar miljarden goden zijn…
1Timotheüs 2:4

Paulus’ mission statement
Paulus is geroepen om als heraut en leermeester van de natien, de waarheid uit te bazuinen van de Ene God. De Ene God die wil dat alle mensen gered worden. De Ene God bij Wie nooit iets mis gaat, omdat Hij alles beschikt. De Ene God die Zich laat kennen in de ene Middelaar Christus Jezus, die Zichzelf heeft gegeven tot een losprijs voor allen.
1Timotheüs 2:4-7

Delen: