afstand nemen

Paulus’ brieven stromen over van vreugde en verwachting. Geen wonder, want GOD is de Redder van alle mensen en door gerichten heen brengt Hij alles terecht. Hij staat garant voor de goede afloop!

Zo optimistisch echter als Paulus is in de boodschap die hij uitdraagt, zo pessimistisch is hij over (de toekomst van) de christenheid. Nergens klinkt dat sterker dan in zijn laatste brief, geschreven vlak voor zijn terechtstelling. De gevangene Paulus moet vaststellen dat allen in Asia (waar hij ooit met zoveel vrucht had gearbeid) hem inmiddels hadden verlaten (1:15). En Timotheüs hoeft zich geen illusies te maken over wat er zou gebeuren na Paulus’ heengaan. Massaal zou men zich afkeren van de waarheid (4:4) en de gezonde leer die Paulus onderwees, zou men zelfs niet meer verdragen (4:3). Paulus bereidt Timotheüs er op voor dat hij in de christelijke wereld (“met een schijn van godsvrucht”; 3:5) op pure afwijzing zou stuiten. Timotheüs wordt niet geïnstrueerd zich in te zetten voor reformatie en veranderingen ten goede. Integendeel, Timotheüs moest afstand nemen (“sta af”; 2:19). Geen oecumene en samenwerking maar zich distantiëren van het ‘christelijke bedrijf’ (2:21). Zo’n eenzame positie als outcast betekent uiteraard lijden (3:12; 4:5).  Slechts door het levende, vitaliserende Woord zou Timotheüs in staat zijn als een levende vis tegen de stroom in te zwemmen (“maar jij…”; 3:10). Dode vissen drijven vanzelf met de stroom mee.

Alleen door afstand te nemen van het schijn-christendom met haar ongezonde en hypocriete leringen (1Tim.4:1,2) en “een evangelie dat geen Evangelie is”, zou Timotheüs een bruikbaar instrument zijn voor zijn Eigenaar en tot elk goed werk gereed (2:21).

Wat een lessen destijds voor Timotheus, maar  niet minder voor ons, nu twintig eeuwen later! De christelijke era is bijna voorbij. “De derde dag”, het derde millennium is aanstaande. Ieder die zich oriënteert op Paulus’ woorden weet dat van de christenheid niets te verwachten valt. Des te meer reden om te midden van alle deceptie en wind van leer, te blijven bij wat “er staat geschreven”!

Reageer op Facebook

Delen: