waarden en normen

Gaat de goedbericht-site nu ook al meedoen met het modieuze gepraat, zoals dit dagelijks via de media tot ons komt? Inderdaad, maar dan wel om te melden dat het gebruik van deze uitdrukking zo langzamerhand tot op het bot versleten is. Waar een bevolking voor het grootste deel het besef van God volkomen kwijtgeraakt is, zijn waarden en normen weinig anders dan een lege huls. De ‘officiële’ leer in ons werelddeel luidt dat ons bestaan toevallig en onbedoeld is, en DUS zinloos. We zijn immers niet meer dan de restanten van een explosie uit een oude oertijd (Big Bang)? Ach, mensen kunnen wel ageren tegen zinloos geweld, maar wat zal men? Het hele bestaan is toch zinloos? Als mensen veredelde (nou ja…) beesten zijn, wat is er dan op tegen om beestachtig te leven? En wat is er dan op tegen om ánderen beestachtig te behandelen?

De vorige week vermoorde Theo van Gogh was één van de weinigen die bereid was de konsekwenties onder ogen te zien van dit abjecte denken. Hij noemde zich graag “voorganger van de nihilistische gemeente”. Het praten over normen was aan hem niet besteed. Van Gogh profileerde zich gaarne als goddeloze pur sang. Hij propageerde absolute bandeloosheid. Vele ‘correcte’ mensen schrikken daar voor terug zonder zich te realiseren dat ze inkonsekwent zijn. Ze beseffen niet dat hun spreken over waarden en normen een rudimentair overblijfsel is uit de tijd dat men nog uitging van een God die aan alle begin en einde stond. Waar God echter verdwijnt, is het bestaan zinloos, en zijn normen ongegrond en dus willekeurig. ‘Geen God, geen Meester’, zo luidde één van de motto’s van de Franse Revolutie.

Als samenleving beginnen we hoe langer hoe meer de wrange vruchten te plukken van een denken dat letterlijk en figuurlijk van God los is. En we staan nog maar het begin. We zullen als maatschappij proefondervindelijk mogen vaststellen dat een bestaan zonder GOD, letterlijk waarden-loos is (lees Romeinen 1).

Tenslotte: niemand zou het zichzelf moeten aandoen om als een Lot zijn of haar rechtvaardige ziel dagelijks “in de poorten van de stad” (lees: in de politiek) te kwellen. Er valt niets te verbeteren aan ‘Sodom en Gomorra’ en wie dit wél meent te kunnen/ moeten doen, roept slechts spotlust op. Waarden en normen inpassen in een God-loze wereld is als een bouwwerk willen plaatsen op een vernielde fundering.

“Wanneer de grondslagen zijn vernield, wat kan dan de rechtvaardige doen?”
Psalm 11 vers 3

Delen: