shabbat shalom
16-02-2013 - Geplaatst door Andre PietOnlangs plaatste ik een blog waarin ik betoogde dat Paulus “het Evangelie van de voorhuid” verkondigde, waarin Israëls wet, rituelen en hoogtijden geen enkele rol spelen (Kol.2:16). N.a.v. deze blog ontving ik de volgende vraag.
Maar hoe lees ik dan Jes. 56?
2 Welgelukzalig is de mens, die zulks doet, en des mensen kind, dat daaraan vasthoudt; die den sabbat houdt, zodat gij dien niet ontheiligt…
Er staat niet: Welzalig de Israëliet, maar: “Welzalig is de mens, die zulks doet en des mensenkind … die den Sabbat houdt!” En in vers 6 lezen we:
En de vreemden, die zich tot den HEERE voegen, om Hem te dienen, en om den Naam des HEEREN lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn; al wie den sabbat houdt, dat hij dien niet ontheilige, en die aan Mijn verbond vasthouden…
Dus niet: de vreemden die zich bij Israël aansloten, maar: “de vreemden, die zich tot de HEERE voegen, om Hem te dienen” …
Goede vraag! In Jesaja 56 wordt gesproken over de tijd dat “de HERE de verdrevenen van Israël bijeenbrengt” (vers 8). Jeruzalem zal de hoofdstad van de wereld worden en de herbouwde tempel “zal een bedehuis heten voor alle volken” (vers 7). Dit is de heilstijd waarover alle Hebreeuwse profeten hebben gesproken. De viering van de sabbat, de dag die God speciaal aan Israël ten teken gaf (Ex.31:13), zal dan als rustdag gelden voor alle mensen. Sterker de periode zelf geldt als “sabbat” en heet ook niet voor niets “de dag des HEREN”.
Dit herstel van Israël met de daaraan gekoppelde Messiaanse tijd is het grote onderwerp van “het Evangelie van de besnijdenis” dat verkondigd werd door “de twaalf” (Gal.2:7-9; Hand.3:19-21). Toen dit Evangelie door Israël als natie werd verworpen, riep God buiten het land Paulus als “apostel en leermeester van de natien”. Zijn bediening is niet gebaseerd op Israëls herstel maar juist op Israëls verwerping (Rom.11:11-15). “De huishouding van de genade” en “van de verborgenheid” (Ef.3:2,9) die hij bekendmaakte was nooit eerder geopenbaard (Ef.3:5; Kol.1:26; Rom.16:25). Anders gezegd: “het Evangelie van de besnijdenis” is gebaseerd op wat door profeten was geopenbaard (2Petr.3:2) terwijl “het Evangelie van de voorhuid” juist is gebaseerd op wat verborgen was bij de profeten. In het Evangelie dat Jakobus, Petrus en Johannes predikten, gaat het primair om Israël (“de besnijdenis”) terwijl het in Paulus’ Evangelie om de natien zonder onderscheid gaat.
De tijd waarin wij nu leven vormt een onderbreking in Gods profetisch programma. Een pauze waar de naam Paulus model voor staat. Na de pauze zal “het Evangelie van de besnijdenis” wederom gepredikt worden, maar dan met succes. Dat zal de tijd zijn van Israëls herstel en van de tempel die “een bedehuis zal heten voor alle volken”. Over deze “shabbat shalom” gaat Jesaja 56.
Reageer op Facebook