Ruth 1
04-06-2020 - Geplaatst door Andre Pietsamenvatting van een Bijbelstudie, gehouden op 24 september 2006 te Zoetermeer
Samenvattingen van vier bijbelstudies over het boek Ruth, gehouden in 2006.
Ruth in de Hebreeuwse Bijbel
In onze Bijbel is het boek Ruth direkt achter het boek Richteren geplaatst. Dit is omdat de geschiedenis die beschreven wordt in dit boekje, heeft plaatsgevonden gedurende de Richteren-tijd (1:1). In de originele Hebreeuwse Bijbel echter maakt het deel uit van “de Geschriften”. Meer speciaal van de feestrollen, de zogenaamde Megillot. ‘Ruth’ wordt gelezen op het Wekenfeest, oftewel: het Pinksterfeest. Natuurlijk omdat deze romance haar hoogtepunt bereikt bij de tarweoogst (2:23)… dus rond de tijd van Pinksteren.
Pinksteren in de eindtijd
Toch zit hier véél meer achter. Dit boekje heeft geweldige profetische dimensies! “Ruth” spreekt van Pinksteren in de eindtijd. Wanneer in de laatste dagen “de Geest der genade en der gebeden” uitgestort zal worden over de inwoners van Jeruzalem (Hand.2:17; Zach.12:10).
de wortel van David
Het laatste woord in ‘Ruth’ is David. In feite is dat ook de clou van het boekje. Het is nl. het verhaal van hoe het Koninkrijk over Israël tot stand komt. Het gaat over de stad van David dat in eerste instantie niet Jeruzalem, maar Bethlehem is. Bethlehem betekent ‘huis van brood’. Het ligt in de velden van Efratha, dat ‘vruchtbaarheid’ betekent. Uiteraard spreekt het van Hem die als graankorrel in de aarde viel en stierf om alzo vrucht voort te brengen (Joh.12:24) en het brood “voor het leven der wereld” (Joh.6:51) te zijn.
Bethlehem
De eerste keer dat Bethlehem vermeld wordt in de Schrift is in Gen35:19. Daar wordt beschreven hoe Rachel stierf bij de geboorte van Jakob’s jongste zoon Benjamin. Rachel zegt dat de jongen Ben-Oni (zoon van mijn smart) zou heten, maar de vader noemt hem Ben-jamin (zoon van de rechterhand). Dit verwijst naar Hem die door dood en smart heen, bestemd was om Zoon aan Gods rechterhand te zijn. Er wordt bij deze gelegenheid een steen opgericht in de velden van Efratha (Rachels graf). Een opgerichtte steen verwijst per definitie naar opstaan en opstanding en dus naar leven dat sterker is dan de dood.
de profetische lijn in hfst.1
Het volk van Israël had zwaar te lijden onder een hongersnood. In Ruth worden de lotgevallen beschreven van een Judeese familie die om die reden een onderkomen zoekt in het buitenland. Maar ook daar worden ze zwaar getroffen door de hand des HEREN zodat uiteindelijk slechts een verbitterde Naomi terugkeert naar het land. Tezamen met een heidense vrouw die zich heeft gevoegd bij haar volk : Ruth (= ‘gezellin’). Dit alles is een profetische heenwijzing naar onze dagen waarin we de terugkeer van het joodse volk meemaken (inklusief ‘jodengenoten’, zoals Ruth). Vanuit de diaspora naar het land der vaderen. Na 2000 jaar van moeite en verdriet.
Maar nog steeds zonder Man en Losser…
het begin van de gersteoogst
De tragiek van eerste hoofdstuk eindigt met een hoopvolle mededeling: bij aankomst in het land (door de Jordaan!) is het juist “het begin van de gerstoogst” (1:22). In principe is er dus brood verkrijgbaar…
Maar er is meer!
Het officiële begin van de gersteoogst is de dag van de eerstelingsgarve, “daags na de sabbat” (Lev.23:10-16). En uitgerekend deze dag is vele eeuwen later, een andere vermogende Man uit Bethlehem opgestaan uit de dood. Als Eersteling der mensheid heeft Hij het graf voorgoed leeg achter Zich gelaten (1Kor.15:20,22).
Het begin van de gersteoogst verwijst dus naar Pasen!