Romeinen 7:25,26 – Gode zij dank!

24 Ik, ellendig mens, wie zal mij uitredden uit het lichaam van deze dood? 25 Gode zij dank echter door Jezus Christus, onze Heer. 26 Dus ben ik inderdaad zelf met het denken slaaf aan Gods wet, maar met het vlees aan een wet van zonde.

In het conflict dat Paulus beschrijft vanaf vers 13 t/m 26 draait alles om “ik” en “mij”. Meer dan dertig keer (!) noemt hij deze woorden. Hij beschrijft hoe zijn “ik” zich telkens voornam ernst te maken met het gebod “je zult niet begeren…”, maar zonder succes. Strijden tegen de zonde is als vechten met de schoorsteenveger: daar word je per definitie vies van. Dat is een wetmatigheid waar ook het vrome ‘ik’ niets aan verandert. Vers 26 vormt de kernachtige  samenvatting van dit conflict.

We moeten wel bedenken dat als Paulus deze innerlijke strijd beschrijft, hij dit doet vanuit het antwoord dat hij in vers 25 geeft. Een antwoord dat hij uitgebreid zal toelichten in hoofdstuk 8. Het onvermogen om zelf het gebod te vervullen is niet veranderd. “Het vlees” is ook niet beter geworden. Het antwoord is: ik hoef de wet niet te vervullen, want GOD doet dat. Als Hij belooft (“je zult…”) dan vervult Hij het ook. “Door Jezus Christus, onze Heer”!

Delen: