Romeinen 6:7 – geen slaaf meer

Dit wetende, dat onze oude mens werd medegekruisigd, opdat het lichaam van de zonde teniet gedaan zou worden en wij geen slaaf meer aan de zonde zouden zijn. 7  Want wie sterft is gerechtvaardigd van de zonde.

Paulus schrijft hier over de feiten van de kruisiging, de begrafenis en de opstanding van Jezus Christus. Dat zijn objectieve ijkpunten die onafhankelijk zijn van emoties en beleving. Vandaar de nadruk die de apostel legt op “weten” (:3,6) en “rekenen” (:11). Want alleen wie weet dat hij medegekruisigd en -begraven is met Christus en van daaruit rekent, is geen slaaf meer van de zonde. De begrippen ‘slaaf van‘ en ‘verslaafd aan‘ de zonde, spelen een grote rol in dit hoofdstuk. Paulus leert: wie stierf is logischerwijs gerechtvaardigd, d.w.z. vrijgesproken van de zonde. Wie dat beseft is geen slaaf meer.

Dit onderwijs is van grote praktische betekenis! Slechts wie rekent gerechtvaardigd te zijn, is niet langer een slaaf van de zonde. Niet omdat je feitelijk niet meer zondigt, maar omdat je daar niet meer mee rekent. Juist degene die zich als zondaar beschouwt en voortdurend probeert om niet te zondigen, die wordt als geen ander beheerst door de zonde. En is daarmee een slaaf van de zonde. Weten gerechtvaardigd te zijn – die waarheid maakt ons vrij!

Delen: