Romeinen 6:2 – in zonde leven?!?

Wat zullen wij dan uitspreken? Zouden we blijven in de zonde, opdat de genade zou toenemen? 2 Volstrekt niet! Hoe zullen wij die stierven aan de zonde, daarin nog leven?

Paulus heeft uiteen gezet hoezeer de genade “uitermate overvloedig” is ten opzichte van de zonde. Waar zonde toeneemt, wordt de genade alleen maar meer. Dát hebben Paulus’ ‘gesprekspartners’ in elk geval goed begrepen. Maar wat deze vervolgens hieruit afleiden, verraadt typisch de mindset van iemand die leeft onder de wet. Iemand die probeert om niet te zondigen, zal de boodschap van radicale genade altijd aangrijpen als excuus om te blijven zondigen.

Als ik mijzelf als een zondaar beschouw, dan behoort zondigen tot mijn identiteit. Een hond blaft, een kat miauwt en een zondaar zondigt. Een leven onder de wet verandert daar niets aan. Sterker nog: als mij wordt voorgehouden dat ik niet mag zondigen*, suggereert dit slechts dat zondigen kennelijk aantrekkelijk is.

De reden van Paulus’ “volstrekt niet!”, is dat hij ons niet rekent als zondaren, aangezien wij “stierven aan de zonde”. Hoe dan wel, dat legt Paulus in het vervolg uit. Maar het idee is: de zonde ligt achter ons als een gepasseerd station. Hoezo dan ‘leven in zonde’?!?

*zie misverstand in NBG51 vertaling van 6:1 “Mogen wij bij de zonde blijven…? “

Delen: