Romeinen 14:15 – verloren gaan

… Laat niet om uw voedsel degene verloren gaan ten behoeve van wie Christus stierf.

Dit zinsdeel behoeft voor velen toelichting omdat het begrip ‘verloren gaan’ in de christenheid een heel eigen leven is gaan leiden. Voor de meesten betekent ‘verloren gaan’ een definitief lot. In dit vers loopt men ook nog eens tegen het probleem op dat dit lot nota bene een broeder overkomt… Kunnen gelovigen dan alsnog hun redding verliezen? Wat is ‘verloren gaan’ eigenlijk?

Het Griekse woord voor ‘verloren gaan’ (apollumi)’ wordt in bijbelvertalingen weergegeven met o.a. omkomen (Hand.5:37), vergaan (Mat.8:25) of teloor gaan (Luc.21:18). In essentie heeft het altijd de betekenis in zich van ‘kwijt raken’. Iets dat verloren is, is men kwijt. Denk in dat verband vooral aan de beroemde ‘gelijkenissen’ in Lucas 15 over het verloren schaap, de verloren penning en de verloren zoon. De clou daarin is telkens: het verlorene wordt altijd weer gevonden. Want daar staat Hij garant voor die het verlorene zoekt… en dus ook vindt!

Jazeker, ook gelovigen kunnen “verloren gaan” (tegenwoordige tijd!), in de zin van: de weg kwijt raken. Maar het loutere feit dat Christus voor hen stierf (zoals Hij voor alle mensen stierf; 2Kor.5:15), is de garantie dat ze op Zijn tijd gevonden zullen worden!

Delen: