Romeinen 11:19,20 – wees niet hoogmoedig

Jij zal dan zeggen: er worden takken weggebroken opdat ik zou worden geënt. 20 Goed, zij worden weggebroken om het ongeloof en jij staat in het geloof. Wees toch niet hoogmoedig maar vrees.

Terwijl de meerderheid van de Israëlieten  in Paulus’ boodschap terzijde wordt gesteld (“weggebroken”), hebben de natiën deel gekregen aan de belofte van Abraham (“geënt”). Dat is een vaststelling waarop niets is af te dingen. Alles valt of staat met ongeloof respectievelijk geloof. Dat is nooit anders geweest en een universele waarheid. God zegent per definitie door geloof en waar geloof ontbreekt, daar ontbreekt ook de zegen.

Natuurlijk is het ook waar dat GOD oren, ogen en harten opent. En dat geloof daarom geen prestatie van de mens is maar van GOD die dit geeft en inwerkt. Zoals het ook GOD is die ogen verblindt en harten verhardt (11:8). Een gelovige uit de natiën heeft dus geen enkele reden hoogmoedig te zijn t.o.v. het ongelovige Israël maar integendeel diep ontzag (“vrees”) te hebben voor de GOD die zowel ‘wegbreekt’ alsook ‘doet staan’. Want zodra ‘geloof’ als een presatie (= ‘werk’) van de mens wordt gezien, valt men in exact dezelfde valstrik als waarin Israël ooit terecht kwam (9:33). Alle (eigen)roem is uitgesloten!

Delen: