Kolosse 1:5 – liefde om de hoop

….en de liefde die jullie hebben voor al de heiligen, vanwege de hoop, die weggelegd wordt voor jullie in de hemelen…

Paulus had gehoord hoe het Goede Bericht van de genade van God, in Kolosse was ontvangen (1:6). Hij dankte daar voortdurend voor (1:3) en ook voor de liefde die er onderling was. Maar let dan vooral eens op het motief van die onderlinge liefde. Die liefde was er vanwege de hoop die voor hen was weggelegd in de hemelen.

In de wereld is houden van, vooral gebaseerd op het verleden. Op wat een ander gedaan heeft, of juist niet. Men bekijkt en beoordeelt de ander door de bril van wat men heeft meegemaakt en ervaren. Maar hoe anders was het bij de Kolossers die Paulus aanschrijft! Zij hadden een toekomst-bril op en van daaruit keken zij naar elkaar. Zij zagen elkaar in de heerlijkheid die straks definitief hun deel zou zijn. Volmaakt! Met dat voor ogen is het zoveel gemakkelijker elkaars onvolmaaktheden van dit moment te verdragen.

Zo’n hoop doet met recht leven. En liefhebben. Het is een blijde hoop voor de toekomst en voor vandaag daarom een bron van liefde. Niet belast door het verleden, maar verlicht vanuit de toekomst!

Delen: