Kolosse 1:20 – God verzoent het al

… en door Hem ‘het al’ geheel tot Zich te verzoenen, vredemakend door het bloed van zijn kruis, door Hem, hetzij wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is.

Dit vers vormt de absolute climax in Paulus’ beschrijving van de heerlijkheid van de Zoon. Een beschrijving die begon met de vermelding dat Hij het beeld is van God, de onzienlijke. Eerstgeborene van elk schepsel, want in Hem, maar ook door Hem (die de personificatie van het Woord is!) is alles geschapen. Maar alles is ook tot Hem geschapen en Hij is vóór alle dingen.

Het accent in deze beschrijving ligt onmiskenbaar in de universele betekenis van de Zoon. Telkens klinken de woorden: het al, ieder schepsel, alles, hemel en aarde. De glorie van de Zoon is alomvattend. Die toon werd vanaf vers 15 ingezet en hier in vers 20 bereikt ze haar hoogtepunt. Dit universele aspect van de glorie van Gods Zoon krijgt haar bekroning in de verzoening die God door Hem tot stand brengt. Later zullen we nog dieper ingaan op het gegeven dat ‘verzoening’ altijd verband houdt met het veranderen van vijandschap (en vervreemding) in vrede. Maar besef nu alvast wat daarvan de kolossale reikwijdte is: God verzoent het al tot Zich. Niemand uitgezonderd!

Delen: